Zamiar

W 2012 Rozpocząłem pracę doktorską pt.: Leczenie suplementów diety nikotynamidem u dzieci z deficytem uwagi / Nadpobudliwość. Celem badania było ustalenie, czy leczenie nikotynamidem (część witaminy B12) działa leczniczo na dzieci z ADHD. Jeśli okaże się, że kuracja takim suplementem diety działa na zmniejszenie objawów ADHD, wtedy spełniłoby to życzenia wielu rodzin z dziećmi z ADHD. Ten suplement diety był postrzegany jako możliwa alternatywa dla leczenia ADHD lekami, takich jak metylofenidat. Wadą standardowych leków jest to, że nie działają one na wszystkie dzieci z ADHD i mogą również wystąpić negatywne skutki uboczne. Intencją tych badań doktoranckich było zatem znalezienie naukowej podstawy dla nowego leczenia ADHD opartego na suplemencie diety..

Podejście

Protokół badania został przygotowany na podstawie wyjaśnienia teoretycznych podstaw skuteczności nikotynamidu u dzieci z ADHD. Ta teoria opiera się na założeniu, że dzieci z ADHD mają niedobór aminokwasu (tryptofan) we krwi dzieci z ADHD. Wciąż było zbyt mało dowodów naukowych na ten niedobór tryptofanu, postanowiono więc najpierw zbadać, czy dzieci z ADHD faktycznie częściej mają niedobór tryptofanu niż dzieci bez ADHD. W związku z tym kierunek badań doktoranckich przesunął się na badanie aminokwasów w dużej grupie dzieci z ADHD (n=83) i dzieci bez ADHD (n=72).

Wynik

Wbrew oczekiwaniom u dzieci z ADHD nie stwierdzono zwiększonego ryzyka niedoboru tryptofanu. Innymi słowy: wygasło uzasadnienie leczenia dzieci z ADHD nikotynamidem. To również zagrażało publikacji.

Zmniejszać

To niefortunne odkrycie, że wyniki badania aminokwasów u dzieci z ADHD były jedynie zerowymi wynikami. Odkryliśmy, że wiele czasopism naukowych nie jest chętnych do zerowych odkryć i często odrzuca artykuł bez żadnej recenzji. Ponieważ chcieliśmy uniemożliwić innym naukowcom powtarzanie tych samych badań, zrobiliśmy co w naszej mocy, aby zdobyć publikację. Po kilku odrzuceniach artykuł został jednak opublikowany przez Plos One. To jest dziennik o otwartym dostępie, dzięki czemu mogą mniej obawiać się mniejszej liczby cytowań z artykułu z zerowymi wynikami. Nauczyliśmy się z tego, że wytrwałość wygrywa i że ten dodatkowy wysiłek ma zatem ogromne znaczenie. Chciałbym to również przekazać innym naukowcom. Ważne jest, aby obecna kultura publikacji została zerwana i aby nauka zdawała sobie sprawę, że nawet zerowe wyniki muszą być udostępniane i publikowane oraz że te odkrycia są tak samo wartościowe i znaczące jak pozytywne wyniki.

Nazwa: Carlijn Bergwerff
Organizacja: Uniwersytet Vrije w Amsterdamie