قصد

که در 2012 من یک تحقیق دکتری را با عنوان شروع کردم: درمان مکمل غذایی با نیکوتین آمید در کودکان مبتلا به کمبود توجه / اختلال بیش فعالی. هدف از این مطالعه این بود که آیا درمان با نیکوتین آمید انجام شود (بخشی از ویتامین B12) بر کودکان مبتلا به ADHD اثر درمانی دارد. اگر مشخص شود که درمان با چنین مکمل غذایی در کاهش علائم ADHD موثر است, در این صورت این خواسته بسیاری از خانواده های دارای فرزند مبتلا به ADHD را برآورده می کند. این مکمل غذایی به عنوان یک جایگزین ممکن برای درمان ADHD با دارو در نظر گرفته شد, مانند متیل فنیدیت. عیب داروهای استاندارد این است که برای همه کودکان مبتلا به ADHD کار نمی کند و عوارض جانبی منفی نیز ممکن است رخ دهد.. بنابراین، هدف این تحقیق دکترا یافتن یک مبنای علمی برای درمان جدید ADHD بر اساس یک مکمل غذایی بود..

رویکرد

پروتکل مطالعه بر اساس توضیح مبانی نظری برای اثربخشی نیکوتین آمید در کودکان مبتلا به ADHD تهیه شده است.. این نظریه مبتنی بر این ایده است که کودکان مبتلا به ADHD کمبود اسید آمینه دارند (تریپتوفان) در خون کودکان مبتلا به ADHD. هنوز شواهد علمی بسیار کمی برای کمبود تریپتوفان وجود داشت, بنابراین تصمیم گرفته شد که ابتدا بررسی شود که آیا واقعاً کودکان مبتلا به ADHD بیشتر از کودکان بدون ADHD کمبود تریپتوفان دارند یا خیر.. بنابراین تمرکز تحقیقات دکترا به بررسی اسیدهای آمینه در گروه بزرگی از کودکان مبتلا به ADHD معطوف شد. (n=83) و کودکان بدون ADHD (n=72).

نتیجه

برخلاف انتظارات، کودکان مبتلا به ADHD در معرض افزایش خطر کمبود تریپتوفان قرار نداشتند.. به عبارت دیگر: توجیه درمان کودکان مبتلا به ADHD با نیکوتین آمید منقضی شده است. این همچنین یک نشریه را در معرض خطر قرار می دهد.

کلاس ها

این یک یافته تاسف بار بود که نتایج مطالعه بر روی اسیدهای آمینه در کودکان مبتلا به ADHD تنها یافته های باطل بود.. ما دریافتیم که بسیاری از مجلات علمی مشتاق هیچ یافته ای نیستند و اغلب مقاله را بدون بررسی رد می کنند.. چون می خواستیم از تکرار همین تحقیقات توسط دانشمندان دیگر جلوگیری کنیم, ما تمام تلاش خود را کردیم تا یک نشریه به دست آوریم. پس از چندین رد، مقاله با این وجود توسط Plos One منتشر شد. این یک مجله دسترسی آزاد است, بنابراین ممکن است ترس کمتری از استنادات کمتر از مقاله ای با یافته های صفر داشته باشند. ما از این موضوع آموخته ایم که استقامت پیروز می شود و بنابراین این تلاش اضافی از اهمیت بالایی برخوردار است. من می خواهم این را به دانشمندان دیگر منتقل کنم. مهم است که فرهنگ انتشار فعلی شکسته شود و علم متوجه شود که حتی هیچ یافته ای باید به اشتراک گذاشته و منتشر شود و این یافته ها به اندازه نتایج مثبت ارزشمند و معنادار هستند..

نام: کارلین برگورف
سازمان: Vrije Universiteit آمستردام