y methiant

Gan ddechrau gydag astudiaeth mewn pedwar ar ddeg o ysbytai clinigol sy'n cydweithio ac yn dod i ben yn waglaw ar ôl proses ragarweiniol hir, hyd yn oed cyn i'r claf cyntaf gyrraedd: y gellir yn ddiogel ei alw yn fethiant.

Daeth ei hastudiaeth i'r amser a dreuliwyd gan feddygon a nyrsys yn darganfod anghenion gofal cleifion i ben mewn fiasco. Er y cysylltwyd â chonsortiwm presennol, roedd pob ysbyty wedi trefnu cymorth staff ac roedd ymrwymiad gan y rheolwyr. Ar wahân i'r AMC, dim ond un ysbyty a ddechreuwyd yn y pen draw, ond ildiodd hyd yn oed y prosiect hwnnw i broblemau ysgogi cynyddol ymhlith meddygon a nyrsys.

Y gwersi

Ar wahân i rwystredigaeth, fodd bynnag, mae'r cynllun astudio wedi esgor ar gyfres o bwyntiau dysgu. Pwy sy'n cynnal ymchwil i ddefnydd amser gweithwyr ar adegau o argyfwng, yn codi’r amheuaeth o baratoi cynllun cyni ac felly’n gallu dibynnu ar wrthwynebiad. At hynny, roedd y cwestiwn yr ymchwiliwyd iddo yn ddiddorol i reolwyr canol, ond nid ar gyfer rheolwyr lefel adran. Y parodrwydd i (iawn) roedd y defnydd o amser ac egni prin felly yn fach iawn. Yn, efallai drws agored, ond dal yn berygl: dylai canolfannau a allai gymryd rhan fod yn rhan o gais y prosiect o'r cychwyn cyntaf a gwneud ymrwymiadau cyfrwymol. Hefyd ar y lefel waith lle bydd yr astudiaeth yn digwydd.

Gan awdwr: Catherine van Oostveen, gwyddonydd nyrsio a nyrs yn yr AMC Amsterdam

SYLWADAU GADAEL