ความตั้งใจ

การดูแลสุขภาพจิตในเนเธอร์แลนด์ทำได้และต้องดีกว่านี้. ฉันเปรียบเทียบการดูแลสุขภาพจิตกับ V . เป็นประจำ&D หรือ Blocker; บริษัทที่ยังคงเก็บตัวมากเกินไปและพึ่งพาข้อเสนอของตนเองมากเกินไป. ในแง่นี้พวกเขาให้ความสำคัญกับลูกค้าน้อยเกินไปและในความเป็นจริงแล้วการไม่เน้นลูกค้าเป็นความหายนะของพวกเขา (วี&ดี) หรือใกล้ความหายนะ (บล็อก) กลายเป็น.

การปรับปรุงสุขภาพจิตต้องใช้วิธีการใหม่ในการดูแลลูกค้า. จำเป็นต้องมีการพลิกกลับที่ซับซ้อนซึ่งจะต้องดำเนินการในหลายระดับและเครื่องบิน, ตั้งแต่ระดับเจ้าหน้าที่ช่วยเหลือส่วนบุคคลไปจนถึงแผนกต่างๆ- อยู่ในความกังวลระดับ, ตั้งแต่ระดับสังคมไปจนถึงสาขาเฉพาะด้านการดูแลสุขภาพ.

วิธีการ

แนวทางนี้คือการตรวจสอบกับทีมว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่จะจัดตั้งองค์กรขนาดเล็กภายใน GGZ ที่มุ่งเน้นลูกค้าในเส้นใยและเซลล์ทั้งหมด. เราทำสิ่งนี้ในรูปแบบของสนามทดสอบ, สิ่งนี้ทำให้ทีมมีพื้นที่ว่างในการทดลอง.

ในเดือนพฤษภาคม 2016 เราเริ่มต้นด้วยทีม, ซึ่งประกอบด้วย 2 พยาบาลผู้เชี่ยวชาญ, พยาบาลประจำบ้าน, นักจิตวิทยาคลินิก, จิตแพทย์สองคนและผู้เชี่ยวชาญสี่คน. เราได้ตกลงกันว่าเราจะจัดการกับมันอย่างไร. ส่งผลให้มีหลักธรรม 4 ประการ:

1. ลูกค้า ในการเป็นผู้นำ และงานบูรณะอย่างแท้จริง.
2. องค์กรเครือข่าย: การดูแลสุขภาพจิตเป็นฐานที่มั่นในการมองภายในมานานเกินไป. Door veel meer samen te werken met de maatschappij en in de wijk maak je de cliënt minder afhankelijk van de GGZ en verbreed je de mogelijkheden voor de cliënt.
3. Zorg zonder schotten: Wij vinden dat de zorg zoals die bij de GGZ georganiseerd is teveel schotten heeft. Voor een verwijzer is het vaak volledig onduidelijk hoe hij/zij kan verwijzen en ook waar naartoe. We voelen voor externen aan als een grote black box.
4. Werken met ervaringsdeskundigen in verhouding 1 จนกระทั่ง 3. Binnen de GGZ is men momenteel van menig dat de ervaringsdeskundigen de derde kennisbron zijn. De ervaringsdeskundigen zijn aan een opmars bezig binnen het vaak sociale domein van de GGZ.

ผลลัพธ์

De ervaringen en het proces van de proeftuin waren positief, de wens tot verandering in de GGZ wordt nu breed gedragen. อย่างไรก็ตาม ก็ยังไม่สามารถดำเนินการกับห้องปฏิบัติการและหลักการมีชีวิตต่อไปได้ และตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงที่ตั้งใจไว้ในการให้การดูแล. ไม่สามารถนำผลลัพธ์และข้อค้นพบของห้องปฏิบัติการที่มีชีวิตไปปฏิบัติได้.

1. ผลลัพธ์ของห้องแล็บที่มีชีวิตคือเราได้รับข้อมูลเชิงลึกและบทเรียนอันมีค่ามากมาย:
   การกระแทกภายในและระบบซับซ้อนกว่าที่คาดไว้. เราเจอพาร์ทิชันภายในที่ดื้อรั้น; ทั้งในใจคน, ในการจัดหาเงินทุนเช่นเดียวกับในแผนก- และการแบ่งแยกองค์กร.
2. เราค่อยๆ ค้นพบว่าบางสิ่งดูเหมือนจะไม่ได้ผลเลย. เกิดการระคายเคืองและน้ำตาในทีมเพราะเราทุกคนมีแนวทางของตัวเอง. Zo wilde de ervaringsdeskundige in het team juist wel de casuïstiek bespreken in het team, terwijl we dit eigenlijk met de cliënt wilden doen i.p.v. vóór de cliënt.
3. We zouden de cliënt niet los van zijn omgeving behandelen, maar in praktijk bleek dit lastig omdat veel cliënten het contact met familie en samenleving kwijt bleken te zijn. Doordat we geen vaste locatie hadden, maar werkten vanuit een wijkhuis verloren we elkaar ook als team uit het oog.
4. Verandering heeft tijd en aandacht nodig en vergt veel moed en lef.
5. We kwamen erachter dat we vaak werden beperkt in onze blik door het medische oordeel dat we vanuit ons vakgebied hebben. Hierdoor konden we niet altijd met een open en nieuwsgierige benadering cliënten konden helpen. Door hier bewust van te worden zijn we wel steeds meer toegegroeid naar een open dialoog.
6. We gingen van start met als uitgangspunt; de cliënt ในการเป็นผู้นำ, maar feitelijk zaten we nog regelmatig vast in ons eigen systeem van kijken, denken en doen. We denken oplossingsgericht en zijn daardoor niet altijd met volle aandacht aan het luisteren. We voelden ons nog steeds verantwoordelijk voor de cliënt, waardoor we niet congruent de regie aan de cliënt bleven geven.

Lessen

De belangrijkste les was dat kleine veranderingen en aanpassingen op niveau van het beleid en de organisatie niet voldoende zijn om de beoogde veranderingen in de zorg te bereiken. Hiervoor was een ver strekkende verandering en een nieuwe inrichting van de zorg nodig.

นอกจากนี้ สิ่งสำคัญคือต้องมองเพิ่มเติมที่จุดเริ่มต้นของโครงการหรือการทดลองขนาดเล็ก และคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับเป้าหมายสุดท้าย, คุณจะบรรลุสิ่งนั้นได้อย่างไรและจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป. ฉันไม่สามารถคาดการณ์ล่วงหน้าได้ว่าห้องทดลองที่มีชีวิตจะประสบความสำเร็จและวิธีการที่มันกลายเป็นความสำเร็จจะเป็นไปตามที่เราทำในองค์กรอย่างสมบูรณ์. ในแง่นั้น พื้นที่ทดสอบประสบความสำเร็จและล้มเหลวไปพร้อม ๆ กัน. ครั้งหน้าฉันจะหารือภายในก่อนเริ่มต้นว่าการสนับสนุนภายในองค์กรมีอะไรบ้างเพื่อทำสิ่งที่แตกต่างทางโครงสร้างจริง ๆ. หรืออีกนัยหนึ่ง, ฉันควรจะประสานงานให้ดีกว่านี้ว่าความคาดหวังของห้องปฏิบัติการมีชีวิตกับคณะกรรมการบริษัทเป็นอย่างไร และหากประสบความสำเร็จก็จะมีความเต็มใจที่จะจัดการกับผลกระทบที่กว้างขวางต่อองค์กรด้วยหรือไม่.

ชื่อ: Neel Schouten
องค์กร: GGZ ใน Geest Amsterdam

แสดงความคิดเห็น