قصد

بیماری لایم شایع ترین بیماری منتقله از طریق کنه در بیشتر آمریکای شمالی است, اروپا و آسیا. بیماری لایم یک عفونت باکتریایی است که توسط نیش کنه های آلوده منتشر می شود. عفونت را معمولاً می توان به اندازه کافی با آنتی بیوتیک درمان کرد. با این حال، بیمارانی با شکایات مزمن مرتبط با لایم بدون ناهنجاری های ارگانیک قابل اثبات وجود دارند که درمان طبق دستورالعمل هلندی برای آنها کمکی نمی کند.. هدف مرکز تخصصی لایم ماستریخت (LECM) کمک به آن افراد نیز می باشد.

رویکرد

از طریق مطالعه ادبیات و با همکاری پزشکان خارجی، LECM یک تشخیص مناسب و یک برنامه درمانی مناسب برای این بیماران ایجاد کرده است..

نتیجه

تعداد بیمارانی که در حال ثبت نام هستند بیشتر از توان درمانگاه است. نتیجه برای بیماران خوب است. تقریباً در تمام بیماران کیفیت زندگی به طور قابل توجهی بهبود یافته است و یا درمان وجود دارد. حتی در بیماران ثبت نام شده توسط بیمارستان های آموزشی.

با این حال، مشکل در جبران خسارت است. بیمه‌های سلامت فقط ادعاهایی را می‌پذیرند که بر اساس ترکیب‌های تشخیصی درمان موجود باشد (DBC) و هزینه متوسط آن. برای شایع ترین بیماری ها، نحوه تشخیص و درمان توسط پزشک مشخص شده است. برای اینکه بتواند بیماران مزمن لایم را درمان کند، LECM از روش تشخیصی بسیار گران‌تری استفاده می‌کند و درمان‌هایی را ارائه می‌کند که زمان بسیار بیشتری می‌برند.. هیچ DBCی وجود ندارد که به اندازه کافی هزینه های آن را پوشش دهد. در نتیجه، بیماران باید هزینه اضافی بپردازند, اما قانون اجازه نمی دهد. گزینه دیگر این است که خود بیمار قبض را پرداخت کند. بیماران می پذیرند که هزینه های درمان با فرانشیز تسویه می شود, اما از آنها برای هزینه های اضافی استفاده نمی شود. در نتیجه، ما نمی‌توانیم هزینه کافی از بیمار دریافت کنیم و مرکز نمی‌تواند منابعی را برای تنظیم یک مطالعه علمی و دستیابی به شواهدی برای درمان آزاد کند.. در حقیقت, این مرکز حتی بودجه کافی برای ادامه حیات دریافت نمی کند.

بیمه‌گران سلامت می‌خواهند درمان‌ها را با شواهد علمی ثابت کنند. آنها خواهان ارائه شواهد از طریق "مطالعات دوسوکور" هستند.. این در مورد لایم مزمن ممکن نیست زیرا به اصطلاح "استاندارد طلا" وجود ندارد. هیچ آزمایش بی چون و چرای برای تعیین درمان بیماری لایم وجود ندارد. بنابراین مطالعات دوسوکور و تطبیقی در این مورد امکان پذیر نیست.

درس ها

در چنین شرایطی هیچ گزینه دیگری جز داشتن تمام اطلاعات در مورد سابقه پزشکی هر بیمار وجود ندارد, فاکتورهای محیطی, تشخیص دادن, ثبت صریح درمان و نتایج برای اثبات تشخیص و درمان. اما LECM در حال حاضر فاقد زمان و پول برای انجام صحیح آن است. برای احزاب خارج از صنعت داروسازی بسیار دشوار است که ثابت کنند درمان مؤثری پیدا کرده اند و آن را تأیید کنند, به دلیل هزینه ها و روش تحمیل شده. این امر ارائه چنین درمانی را تقریبا غیرممکن می کند, از آنجایی که بیماران باید هزینه همه چیز را خودشان بپردازند.

این مورد سؤالاتی را در مورد استانداردهای سختگیرانه و برای احزاب غیر سنتی تقریباً دست نیافتنی ایجاد می کند مبتنی بر شواهد نتایج تحقیقات و تأثیر بیماران بر درمان خود. این مسائل البته برای کل حوزه مراقبت های بهداشتی مرتبط است.

نظرات را ترک کنید