قصد

دیابت یک بیماری جامع است و نیاز به مهارت های مدیریتی زیادی از سوی خود بیماران دارد. بنابراین، محقق آنک ون دایک، روش پشتیبانی خود مدیریتی را می‌خواست (پیامک) برای تست کردن. هدف این پروژه دو جنبه بود: ابتدا اجرای پیامک را در عمل ارزیابی کنید; دوم، برای نشان دادن تأثیر رویکرد پیام کوتاه اجرا شده بر بهزیستی بیماران دیابتی.

رویکرد

همه بیماران نامه ای از پزشک عمومی خود با چهار سوال در مورد بهزیستی عاطفی و اجتماعی دریافت کردند, که دوباره به دانشگاه فرستادند. اینها همان سوالاتی بود که پرستاران آموزش دیده به صورت شفاهی در مشاوره دیابت پرسیدند تا مشخص شود چه کسی از پشتیبانی پیامک دریافت می کند.. بیمارانی که واجد شرایط دریافت پشتیبانی پیامکی بر اساس غربالگری کتبی بودند، از قبل برای شرکت در مطالعه اثربخشی انتخاب شدند..

نتیجه

تفاوت زیادی در آنچه بیماران به صورت کتبی پر می کردند و آنچه به پرستار مطب خود می گفتند وجود داشت. در نتیجه، اکثر شرکت کنندگان در مطالعه در عمل شناسایی نشدند و بنابراین حمایت خود مدیریتی دریافت نکردند.. بنابراین نمی‌توان تأثیر پیامک را بر رفاه بیماران دیابتی نشان داد. با وجود تمام تلاش‌ها، ما هنوز نمی‌دانیم که آیا پیامک تعبیه‌شده در مراقبت‌های معمول دیابت برای بیماران مؤثر است یا خیر و در حال حاضر سرمایه‌گذاری بیشتری در مراقبت از پیامک انجام نمی‌شود..

درس ها

در مشاوره ای که در آن بیماران از تجربه مراقبت های پزشکی مبتنی بر دیابت انتظار داشتند, مشکلات روانی-اجتماعی که بیماران روی کاغذ نشان دادند و اکنون توسط پرستار از آنها پرسیده شد, ناکافی بالای جدول. بیماران برای سؤالات عمیق تر خارج از مراقبت استاندارد دیابت آماده نبودند. ما از این درس مهم آموختیم که بیماران نیز باید برای تغییر مراقبت آماده می شدند.

نویسنده: آنکه ون دایک, دانشگاه ماستریخت

نظرات را ترک کنید