De bedoeling

Helpfersiken fan boargers dy't net de juste ynformaasje krije, passend behannele wurde, hawwe it risiko fan derailing en úteinlik in protte tiid, enerzjy en jild kostje. Ynkeap en organisaasje fan soarch lizze dan mear druk op de begrutting. Om de mooglike serieuze persoanlike gefolgen hjirfan net te hawwen (en byhearrende sosjale kosten). Mei 1 jannewaris 2015 it is net mear de provinsje mar de gemeente dy't de jeugdsoarch fersoarget, maatregels foar beskerming fan bern en proeftiid foar jeugd. Dizze oerdracht (mei alle feroarings) lykwols, komt mei wichtige besunigings (allinnich op jeugdsoarch 450 miljoen, út in totaal fan 3 miljard). Gemeenten moatte dêrom mear dwaan mei minder jild.

De oanpak

Op it mêd fan jeugd, soarch, boargers op in maatwurk en kosteneffisjinte wize betsjinje kinne foar wurk en ynkommen, is tagong ta de goede ynformaasje plus gearwurking tusken gemeenten en ketenpartijen (jeugdsoarchynstellingen, soarchferlieners, UWV, SVB, WSW bedriuwen, reintegraasjebedriuwen en wenningbouferienings) essinsjeel.

It resultaat

It soarchsysteem hat altyd rekkenje kinnen op de saakkundigens en de rol dy't MML's spylje as de testeksperts fan Nederlân, yn har rapport (it materiaal fersteurde mar bleau dochs fleksibel 2014) konkludearret de oergongskommisje foar jeugdsysteemoersjoch, dat gemeenten noch oan it begjin steane mei it organisearjen fan harren foarljochting oer dit ûnderwerp. Dêrnjonken is der op dit stuit gjin effektyf mjitbere set fan minimumeasken foar dizze soarch, dat de boargers ferwachtsje moatte. Grutte effektive ferskillen tusken gemeenten mei ferskillende budzjetten en ekspertize lizze op de loer. Dat betsjut dat de kwaliteit fan de te ûntfangen soarch ôfhinklik wurde kin fan it plak dêr't in persoan wennet.

De lessen

Opfallend is dat gemeenten it tsjil hieltyd wer útfine, foar himsels, útfine wolle. 1 jannewaris 2015 rap tichterby, mar de nedige foarútgong om de deadline te halen ûntbrekt noch. Soarchferlieners binne tige soargen: It tal keapkontrakten dat sletten is tusken gemeenten en soarchoanbieders stiet noch net yn ferhâlding mei de (basearre op ûnderfining sifers) soarch te jaan. Dit kin net profitearje fan 'e selsredsumens fan' e boargers noch it doel fan 'e oerheid om útjeften te besunigjen. It is dêrom wichtich dat direkteuren en ynformaasjemanagers de útdaging tegearre oangeane.

Skriuwer: Maurice Nijssen, PNA Group

KOMMENTAREN LJOCHT