ความตั้งใจ

เฉลี่ย 3% ของทุกครอบครัวในเนเธอร์แลนด์ประสบปัญหาหลายอย่างพร้อมๆ กัน: ขาดรายได้, การศึกษาระดับต่ำ, ที่อยู่อาศัยขนาดเล็ก, ความรุนแรงภายใน, ปัญหาการเลี้ยงลูกและ/หรือปัญหาการเสพติด. บ่อยครั้งที่พวกเขาละทิ้งความช่วยเหลือและไม่ตอบสนองต่อคำร้องขอการติดต่ออีกต่อไป. หนึ่งในความพยายามล่าสุดในการเข้าถึงครอบครัวเหล่านี้คือการดูแลการแทรกแซง: ครอบครัวได้รับการแสวงหาอย่างแข็งขันหลังจากที่เริ่มร่วมมือกับผู้ปกครอง.

วิธีการ

เพื่อให้เข้าใจถึงผลกระทบของการดูแลแบบแทรกแซง, Carin Rots และเพื่อนร่วมงานจาก GGD West Brabant ได้จัดตั้งการศึกษา. ต้องคัดเลือกและเปรียบเทียบตระกูลพหุปัญหาสองกลุ่ม: กลุ่มหนึ่งที่ได้รับการดูแลแบบแทรกแซง (กลุ่มแทรกแซง) และอีกกลุ่มหนึ่งที่ไม่ได้รับการดูแลแบบสอดแทรกแต่ได้รับการดูแลที่ได้มาตรฐาน – 'ดูแลเหมือนเดิม' (กลุ่มควบคุม). แนวทางมาตรฐานถือว่า Youth Health Care (JGZ) มีภาพรวมของครอบครัวหลายปัญหาในภูมิภาค, และพยาบาล JGZ ติดต่อผู้ปกครองเพื่อติดตามสถานการณ์ในครอบครัวเป็นประจำ.

ผลลัพธ์

อย่างไรก็ตาม, JGZ ในพื้นที่ควบคุมมีปัญหาในการหาครอบครัวที่มีปัญหาหลายอย่างเลย. นี้ในขณะที่เทศบาลที่เกี่ยวข้องแห่งหนึ่งเป็นที่รู้จักสำหรับย่านที่ขาดแคลนที่มีปัญหามากมาย. สิ่งนี้ทำให้เกิดคำถาม: แนวทาง 'ดูแลตามปกติ' ได้ผลดีเพียงใด??

บทเรียน

บทเรียนจากการศึกษาครั้งนี้ชัดเจน: การส่งสัญญาณและการดูแลครอบครัวที่มีปัญหาต้องได้รับการปรับปรุง. นี่คือครอบครัวที่ทุกคนต้องเผชิญ, แต่ยังไม่มีแนวทางที่ชัดเจนและเป็นที่ชัดเจนว่าใครมีอำนาจทำอะไร. บทบาทของ JGZ เป็นตัวบ่งชี้ถึงครอบครัวที่มีความเสี่ยงสูงคืออะไร? ลัทธิความเชื่อของ JGZ หมายถึงอะไร?: 'เด็กทุกคนในภาพ'? กลายเป็น (หลาย-) ครอบครัวที่มีปัญหามาถึง, และมีอะไรให้การดูแลบ้าง? จำเป็นต้องมีวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนเกี่ยวกับงานเผยแพร่ประชาสัมพันธ์และการฝึกอบรมพยาบาล JGZ ในวิธีการนี้.

ผู้เขียน: Carin Rots, GGD เวสต์บราบันต์

แสดงความคิดเห็น