قصد

ویلیام هرشل (1738-1822) او می خواست تفاوت دمایی بین رنگ های مختلف نور مرئی را در آغاز قرن نوزدهم بررسی کند.

رویکرد

هرشل, در اصل یک ستاره شناس و آهنگساز بود, این کار را با شکست نور خورشید با یک شیشه منشوری انجام داد. سپس دماسنج ها را در رنگ های مختلف نور قرار داد. در نهایت، او یک دماسنج کنترلی را در مکانی قرار داد که نور وجود نداشت. این می تواند دمای هوا را اندازه گیری کند و به عنوان مرجعی برای تفاوت دمای سایر دماسنج ها عمل کند.

نتیجه

او قصد داشت دمای مرجع دماسنج را در تاریکی از دمای "بالاتر" رنگ های مختلف نور کم کند.. با این حال، در کمال تعجب، دمای دماسنج کنترلی بالاتر از سایرین بود!

هرشل به هیچ وجه نمی توانست نتیجه را توضیح دهد و فکر می کرد آزمایش او شکست خورده است.
با این حال او به جستجو ادامه داد. او دماسنج کنترلی را به موقعیت های دیگر منتقل کرد (بالا و پایین طیف رنگ) جایی که دمای هوا اندازه گیری شد.

او نتیجه گرفت که باید مقداری تابش نامرئی فراتر از قسمت قرمز طیف رنگ وجود داشته باشد.

درس ها

یکی از دلایل موفقیت ویلیام هرشل به عنوان یک ستاره شناس و محقق, احتمالاً به این دلیل که کنجکاو ماند, حتی اگر ایده مورد نظر فوراً جواب نداد.

به علاوه:
هرشل علاوه بر "مخترع" پرتوهای فروسرخ، به عنوان اخترشناسی نیز شناخته می شود. 1781 اورانوس کشف شد. او اکتشافات نجومی جالب تری انجام داد.

کاربردهای نور مادون قرمز بسیار متنوع است, از ارتباطات کوتاه برد بی سیم (کنترل از راه دور) به برنامه های نظامی برای تعیین موقعیت دشمن.

منابع, o.a.:
· دکتر. اس. سی. دروغ گفتن. امواج الکترومغناطیسی (انگلیسی). مرکز تصویربرداری از راه دور, سنجش و پردازش. بازیابی شد 2006-10-27.
· ستاره شناسی: بررسی اجمالی (انگلیسی). مرکز نجوم و پردازش مادون قرمز ناسا. بازیابی شد 2006-10-30.
· Reusch, ویلیام (1999). طیف سنجی مادون قرمز. دانشگاه ایالتی میشیگان. بازیابی شد 2006-10-27.

نویسنده: باس رویسنارس

نظرات را ترک کنید