نویسنده: ماریکه وینروکس, وزارت امور خارجه

قصد

دو سال پس از پایان جنگ داخلی خونین در 1992 در السالوادور, یک برنامه بهداشتی با بودجه هلند در شش شهرداری آغاز شد. به اصطلاح پروژه چند بی بود, توسط سازمان بهداشت پان آمریکا انجام شد (PAHO). این برنامه دو هدف داشت:

• بازسازی زیرساخت های بهداشتی که به شدت از جنگ آسیب دیده است;
• بهبود وضعیت سلامت از طریق مراقبت های اولیه بهداشتی مشارکتی (PHC) رویکرد.

هدف این برنامه کمک به روند بازسازی و آشتی نیز بود. جنگ السالوادور را به شدت قطبی کرده بود. بر اساس این ایده که سلامت یک قلمرو بی طرف سیاسی است, ما می خواستیم همکاری بین دولت و سازمان های اجتماعی را از طریق PHC ارتقا دهیم.

رویکرد

برنامه PHC ما توجه زیادی به برنامه ریزی از پایین به بالا داشت, برای سازماندهی و مشارکت اجتماعی و همکاری بین بخشی. علاوه بر این، این به طور یکپارچه با سیاست رسمی وزارت بهداشت سالوادور مطابقت داشت. من مسئول نظارت و ارزیابی بودم, و در نتیجه همچنین برای تنظیم یک مطالعه پایه در مورد وضعیت شروع در شهرداری ها. برای این کار ما آگاهانه با کمترین تجربه با پیمانکار قرارداد بسته بودیم: دانشگاه السالوادور. به عنوان مثال، ما می خواستیم دانشگاه را - که برای اکثر کارکنان بهداشتی سالوادور آموزش می داد - در برنامه خود و در مفهوم PHC مشارکت دهیم., ضمن اینکه ظرفیت تحقیقاتی خود را تقویت می کند. شخص تماس من بود – بسیار درگیر و با انگیزه – رئیس دانشکده پزشکی.

نتیجه

نام مورد 1996 برنامه به خوبی پیش رفت. اما در انتخابات شهرداری‌ها، حزب راست‌گرای وزیر بهداشت در چهار شهر از شش شهرداری «ما» به اپوزیسیون چپ شکست خورد.. معلوم شد وزیر مسئول کمپین سیاسی حزبش در آن شهرداری ها بوده و به دنبال قربانی می گردد. این تیم پروژه ما شد. ما تبلیغات کمونیستی انجام می دادیم. و همچنین سربار بودجه برنامه را به جیب می زدیم. البته به ناحق, زیرا موافقت نامه های سربار بخشی استاندارد از قراردادها با سازمان های چند جانبه مانند PAHO است. نتیجه: اخراج فوری تیم ما و تکمیل پروژه (متوقف شد 1997). من خودم رفتم داخل 1998 شروع به کار به عنوان کارشناس موضوعات بهداشتی برای وزارت امور خارجه در لاهه. ... پایان غیر منتظره در 2009 در انتخابات السالوادور - برای اولین بار - احزاب چپ پیروز شدند. نتیجه تغییر سیاسی محافظ در رأس دولت بود. و در 2010 من برای اولین بار از زمان رفتنم وارد شدم 1998 بازگشت به السالوادور. من به عنوان سفیر ایدز، ماموریت هیئت مدیره UNAIDS را رهبری کردم. در اولین جلسه ای که در وزارت بهداشت داشتم از ملاقات با رئیس قدیمی دانشکده پزشکی بسیار متعجب شدم.. معلوم شد که او به عنوان معاون وزیر مسئول سیاست بخش منصوب شد. او به من گفت که برنامه PHC "ما" منبع مهمی از الهام برای سیاست بخش جدید بوده است. وزیر جدید (رئیس دانشگاه در آن زمان) حتی همکاری های بین بخشی را در سطح ملی معرفی کرده بود.

درس ها

1. انتخاب ارائه‌دهنده کم‌صلاحیت برای مطالعه پایه ناخواسته درخشان بود. این دانشگاه نه تنها توانست تجربه تحقیقاتی را به دست آورد, اما آغازگر یک فرآیند مهم تغییر در تفکر درباره سلامتی بود.
2. تغییرات واقعی زمان زیادی می برد و یک پایه درون زا مستحکم ضروری است
3. در واقع هیچ منطقه "از نظر سیاسی بی طرف" وجود ندارد. رویکرد PHC "ما" کاملاً مطابق با سیاست حزب حاکم بر روی کاغذ بود. اما او انگیزه های دیگری داشت و می خواست وضعیت موجود را حفظ کند.

نظرات را ترک کنید