Intencja

Infolinia do domu był projektem telekomunikacyjnym zainicjowanym przez kardiologa w małym szpitalu obwodowym, w celu poprawy samopoczucia hospitalizowanych pacjentów, poprzez wzmacnianie i utrzymywanie ważnych kontaktów społecznych, z wykorzystaniem połączenia nowej technologii i wspierającej komunikacji wolontariuszy.

Podejście

Zebrano fundusze na sponsoring na utworzenie Infolinii do Domu oraz utworzono fundację z przymierza organizacji szpitalno-opiekuńczej. Pozyskano wolontariuszy z klubów komputerowych seniorów oraz uruchomiono stronę internetową i bloga. W 2005 zaaranżowano również laptopy i kamery internetowe. W projekcie wykorzystano istniejącą infrastrukturę i programy, takie jak Skype, Komunikator MSN, Wi-Fi, UMTS i łączność satelitarna. Zarządzanie szpitalem, personel, pracownicy i społeczność lokalna zostali poinformowani i przekonani. Telekomy też były, zwróciliśmy się do organizacji marketingowych i doradczych. Projekt był dalej rozpowszechniany poprzez reklamę w lokalnym radiu, telewizja, ulotki i odbyło się nawet uroczyste otwarcie z Hermanem van Veen. Na koniec odbyło się spotkanie ze wszystkimi lokalnymi interesariuszami oraz prelekcje na sympozjach innowacji.

Wynik

Mimo tych wszystkich wysiłków okazało się, że zainteresowani pacjenci nie rozumieją, co w tym jest dla nich teraz. Akceptacja wideorozmów okazała się niska, wbrew rozważaniom teoretycznym. Preferowany był rzadki kontakt osobisty niż bańki wizerunkowe. Jednym z możliwych wyjaśnień jest to, że kontakty wideorozmowy mogą być zbyt inwazyjne. Podczas gdy wszyscy eksperci i profesjonaliści z wszelkiego rodzaju organizacji byli bardzo entuzjastycznie nastawieni. Fundacja Infolinia do domu jest zatem w 2010 oficjalnie anulowane. Wspierający wolontariusze mieli łzy w oczach, pocieszyli się cudownymi doświadczeniami odnowionego kontaktu

Lekcje

Ostatecznie rozwiązania technologiczne również upadają i są akceptowane przez ostatecznych beneficjentów. Dlatego entuzjazm ekspertów i wizjonerów nie gwarantuje sukcesu nowego rozwiązania technologicznego w dziedzinie komunikacji. Należy najpierw przeprowadzić odpowiednie badania nad życzeniami i możliwościami zamierzonych użytkowników. Ten projekt pokazał również, że pielęgniarki niełatwo akceptują nowy rodzaj komunikacji wolontariuszy. Ludzie mogą ewoluować wolniej niż możliwości techniczne i to doświadczenie sprawiło, że sceptycznie podchodzę do nowych rozwiązań w e-zdrowiu i telemedycynie.

ZOSTAW KOMENTARZE