it mislearjen

Betinke in yntervinsje en moatte stadichoan konkludearje dat pasjinten net ferskine. Dat barde ûndersiker Annemerle Beerthuizen fan de ôfdieling Medyske Psychologie & Psychotherapy by Erasmus MC Rotterdam. Se studearre it effekt fan in yntervinsje foar pasjinten mei hepatitis C. Yn sân groepsesjes leare se om te gean mei har sykte en har leefberens te ferbetterjen.
In multicenter-stúdzje soe de effektiviteit en kosten-effektiviteit yn 300 pasjinten ûndersykje, dêr't sechstjin sikehûzen foar benadere waarden. Uteinlik die 37 pasjinten yn seis sikehuzen tegearre, mar trije fan harren foltôge de oplieding. Hoewol pasjinten en trainers wiene tefreden mei de training en de kosten wiene leech, de stúdzje koe allinnich mar teloarstellend neamd wurde.

De lessen

De omset fan trainers binnen de sikehûzen wie heech en hepatitis C wie net foar alle dielnimmers it wichtichste probleem; in swierdere of oare yngreep soe better west hawwe. Ek moat mear rekken hâlden wurde mei de fysike klachten fan in pasjint; de muoite dy't in wurch pasjint dwaan moat om sân kear nei in workout te gean, waard ûnderskat. Fierder moat it befoarderjen fan oanhing oan terapy in taak wêze fan de trainer. Beerthuizen freget ek de helberens fan wittenskiplik ûndersyk dat tagelyk yn ferskate sintra opstart wurdt. Dat betsjut (op)likefolle enerzjy foar de útfiering fan it ûndersyk op ferskate plakken. Undersyk begjinne yn ien sintrum liket in bettere opsje. Uteinlik moat it foarkommen wurde dat ferskate wittenskiplike stúdzjes konkurrearje om deselde pasjinten.

KOMMENTAREN LJOCHT