ความตั้งใจ

นักวิทยาศาสตร์ Geim และ Novoselov ชอบจัดการทดลองที่เรียกว่าเย็นวันศุกร์, การทดลองที่ร่าเริงโดยไม่มีสถานการณ์อุปาทานที่คุณ, พวกเขากล่าวในการให้สัมภาษณ์, “อย่างน้อย 10 เปอร์เซ็นต์ของเวลาที่คุณใช้ไป”.

วิธีการ

ในการทดสอบดังกล่าวพวกเขาวาด, ใน 2004, ด้วยสก๊อตเทป เปลือกกราไฟต์บางเฉียบจากปลายดินสอ.

ผลลัพธ์

ชนิดของลวดไก่ของอะตอมคาร์บอนที่จับโลกฟิสิกส์ตั้งแต่นั้นมา. และมันส่ง Geim และ Novoselov ใน 2010 รางวัลโนเบล. ลวดไก่ – กราฟีน – มีคุณสมบัติพิเศษ. นำไฟฟ้าได้เช่นเดียวกับทองแดง. นำความร้อนได้ดีกว่าวัสดุที่รู้จักทั้งหมด. มีความยืดหยุ่นและเกือบโปร่งใส, แต่หนาแน่นจนก๊าซฮีเลียมไม่สามารถผ่านได้. กราฟีนจึงถูกมองว่าเป็นผู้ท้าชิงนวัตกรรมอิเล็กทรอนิกส์: ทรานซิสเตอร์กราฟีนคาดว่าจะเร็วกว่าทรานซิสเตอร์ซิลิกอนในปัจจุบัน. เพราะกราฟีนทำงานได้ดีและโปร่งใส, ใช้กับจอทัชสกรีนได้ด้วยไหม, แผงไฟและโซลาร์เซลล์. เมื่อผสมกราฟีนเข้ากับพลาสติก, ทำให้พลาสติกเหล่านั้นทนความร้อนและแข็งแรงได้หรือไม่, และผลิตวัสดุที่แข็งแรงสุดๆ, น้ำหนักเบาและยืดหยุ่น, และอาจอยู่ในเครื่องบิน, รถยนต์และอวกาศจะถูกใช้.

บทเรียน

ช่องว่าง: “ผู้คนจำนวนมากกำลังมองหากราฟีน และฉันเกือบจะสะดุดกับมัน. (…) ทั้งหมดที่ฉันทำได้, กำลังพยายามเพิ่มโอกาสเล็กน้อยที่จะสะดุดอะไรบางอย่างอีกครั้ง” Geim ค้นพบ graphene 'โดยบังเอิญ', การค้นพบของเขาเป็นผลมาจากความบังเอิญ. ในงานของเขา เขาทำให้มีที่ว่างสำหรับความคิดสร้างสรรค์, เพื่อความสนุกสนานและความบังเอิญ. ให้รู้ว่าได้สะดุดเรื่องสำคัญไปหรือเปล่า, คุณต้องการความรู้พื้นฐานเพียงพอหรือไม่. ตอนเป็นเด็กชายอายุ 15 ปี เขาต้องการหาคำตอบของคำถามใหญ่ๆ: จักรวาลทำงานอย่างไร. Astrofysica. ฟิสิกส์ของอนุภาค. ต่อมาเขาเขียนวิทยานิพนธ์เรื่องฟิสิกส์ของโลหะ. หว่าน. น่าเบื่อ. แต่แล้วก็เริ่มสนุก. “ฉันได้รับความรู้พื้นฐาน, ตอนนี้ฉันเลือกวิชาของตัวเองได้แล้ว, เพ้อฝัน, คิด, เล่น." ขั้นตอนที่กำหนดเป้าหมายเหล่านี้เพื่อรวบรวมความรู้ที่จำเป็นเพื่อให้ Geim มีพื้นที่ที่เขากำลังมองหา. เขาพิสูจน์แล้วว่าเชี่ยวชาญทักษะการค้าของเขาและสามารถเริ่มทดลองได้. Serendipity ไม่สามารถอยู่ในสุญญากาศได้: การเล่นและพื้นที่ต้องมีความสำคัญ.

ไกลออกไป:
Geim ทำการวิจัยที่บ้ามากขึ้น: เช่น ปล่อยให้นักเตะลอยอยู่ในสนามแม่เหล็กแรงมาก. สำหรับสิ่งนี้เขาเข้ามา 2000 รางวัล Ig Nobel – คู่กับรางวัลโนเบล, เพื่อการวิจัยที่บ้าคลั่ง. Geims hamster ร่วมเขียนสิ่งพิมพ์ที่เป็นปัญหา. ช่องว่าง, ซึ่งทำงานที่ Radboud University ในเนเธอร์แลนด์ระบุว่าในเนเธอร์แลนด์นั้นไม่มีความซาบซึ้งในการทดลองประเภทนี้เสมอไป. นั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ย้ายไปแมนเชสเตอร์และได้เป็นศาสตราจารย์. “ระบบการศึกษาของดัตช์ค่อนข้างมีลำดับชั้นเกินไปสำหรับฉัน”. อย่างที่เขาพูดในนิตยสารมืออาชีพ. “ศาสตราจารย์คนหนึ่งคือเจ้านาย และทุกคนในกลุ่มคือลูกน้องของเขา. (…) ฉันรู้สึกไม่สบายใจกับเรื่องนั้น”

แหล่งที่มา: NRCNext, วันพฤหัสบดี 13/1/2011, Lumax โปรดักชั่น, 24/11/2010
ผู้เขียน: บรรณาธิการ IVBM

แสดงความคิดเห็น