قصد

معرفی یک سیستم بیمه خرد تعاونی در نپال, تحت نام Share&اهميت دادن, با هدف بهبود دسترسی و کیفیت مراقبت های بهداشتی, از جمله پیشگیری و توانبخشی. از ابتدا، مالکیت محلی و مسئولیت کل پروژه در دستان خود جامعه است. کارونا به مدت دو سال از تعاونی های روستا حمایت مالی و فنی می کند و پس از آن دو سال آموزش و راهنمایی برای اطمینان از پایداری کلی سیستم مراقبت.

رویکرد

کارونا این سامانه تعاونی خرد بیمه را در دو روستای پایلوت اجرا کرد. با تجربه به دست آمده، این مدل در مقیاس بزرگتر در نپال تکرار خواهد شد. در راستای چشم انداز خود، کارونا در دو سال اول سرمایه گذاری زیادی در ظرفیت سازی انجام داده است, یک ساختار شفاف, رهبری و توسعه ظرفیت یادگیری, خوداتکایی و سیستم شفاف مالی با پاسخگویی ماهانه از تعاونی محلی. پس از شروع دشوار در یکی از روستاهای آزمایشی به دلیل سوء تفاهم مداوم در مورد بیمارستانی که قرار است ساخته شود. (شکست درخشان کارونا را ببینید 2010), موفق به دریافت از اشتراک نشدم&مراقب باشید تا یک ابتکار پایدار انجام دهید. با وجود تمام تلاش ها, ترازنامه منفی در پایان سال دوم وجود داشت 7000 یورو به دلیل استفاده زیاد از داروها, ارجاعات غیر ضروری بیمارستانی, مدیریت غیرمسئولانه و رهبری ضعیف و عدم مشارکت دولت محلی و ولسوالی. انتظار می رفت کارونا شکاف مالی را ببندد و سایر مشکلات را حل کند. البته، بیشتر وابستگی ناشی از اشتباهات تازه کار خودمان بود. با انجام این کار، ما هیچ اراده ای برای توسعه یا ظرفیت یادگیری در میان رهبران محلی مشاهده نکردیم. بعد از بحث های داخلی شدید, تصمیم گرفتیم از سهم کارونا حمایت کنیم&که اینطور نیست 2 سال برای توقف در این روستای آزمایشی, زیرا متوجه شدیم که شانس موفقیت پایدار بسیار اندک است.

نتیجه

این تصمیم دردناک برای توقف در روستای پایلوت تأثیر مثبت غیرقابل پیش‌بینی بر رهبری و مردم داشته است (مالی) مشارکت در سایر روستاهای اطراف که در همین حین کارونا نیز این سیستم بیمه خرد را راه اندازی کرده بود. تغییر آشکاری از وابستگی به کارونا به فعالیت پیشگیرانه دهیاران صورت گرفته است و شانس بیشتری برای خوداتکایی و آینده سازی سیستم بیمه خرد تعاونی وجود دارد..

درس ها

لحظه یادگیری برای کارونا به عنوان یک سازمان توسعه این است که شما باید شجاعت توقف و رها کردن پروژه و مردم را داشته باشید اگر شانس موفقیت پایدار وجود ندارد.. این همیشه یک معضل اخلاقی ایجاد می کند, زیرا توقف در کوتاه مدت به ضرر گروه هدف است. با این حال, چنین تصمیم دردناکی می تواند در درازمدت و در مقیاس بزرگتر تأثیر مثبتی بر گروه بزرگتری از مردم داشته باشد..

نویسنده: بنیاد کارونا

نظرات را ترک کنید