Zámer

Štyridsať až šesťdesiat percent ľudí odkazovalo na nemocničnú ambulanciu, sa javí ako somaticky nedostatočne vysvetlené telesné ťažkosti (skrátene MUS) mať. Títo ľudia nenachádzajú vhodnú liečbu v nemocnici a medzi odborníkmi existuje široký konsenzus, že títo ľudia by mali byť prednostne vedení vo všeobecnom lekárstve. Pozornosť by sa mala venovať skúmaniu fyzických aj psychosociálnych aspektov sťažnosti, aby potom prišli s návrhom liečby na mieru. Problém je však v tom, že tento prístup zaberie viac času, než majú mnohí všeobecní lekári k dispozícii, s ich desaťminútovými konzultáciami.

Prístup

V regióne Sittard sme hľadali riešenie u cvičnej sestry GGZ. Praktickí asistenti sú zdravotnícki pracovníci vyškolení v HBO, ktorí, onder supervisie van de huisarts, op een gestructureerde manier diagnostiek kunnen doen en soms ook behandeling kunnen bieden. In de regio werd al gewerkt met een gestructureerde aanpak; het Dialoogmodel. Hierbij werden, samen met de patiënt en vanuit een biopsychosociaal perspectief, problemen in kaart te gebracht en gekeken naar wat de patiënt zelf kon bijdragen aan de oplossing en waar hulp nodig was. Een expert-team van huisartsen en praktijkondersteuners werd gevormd om een regionaal zorgtraject vorm te geven. Dat bestond uit a) detectie van SOLK door de huisarts en b) exploratie door de praktijkondersteuner. Mocht de situatie dan nog niet helder zijn, dan kon de patiënt voor een eenmalig consult naar zowel de internist als de psycholoog, die dan samen tot een advies zouden komen.

Výsledok

En toen ging het mis: er kwamen geen patiënten bij de praktijkondersteuner, waardoor de rest van het traject niet van de grond kwam. Huisartsen vonden het moeilijk om tegen hun patiënten te zeggen dat ze hun klachten niet goed konden verklaren en dat ze voor verdere exploratie van de klachten het best een afspraak konden maken bij de praktijkondersteuner.

Lekcie

Dit is een heel goed voorbeeld van een complex proces, waar je misschien alleen achteraf van kunt leren. Blijkbaar is er een groot verschil tussen wat de huisartsen vooraf nodig denken te hebben om hun werk uit te voeren en hoe ze achteraf zullen handelen.

De huisarts heeft als taak in de zorgketen patiënten te diagnosticeren en de ernst van hun klachten te beoordelen. Preposielanie bez diagnózy preto môže byť pre praktického lekára jednoduchšie niekomu vyššiemu v reťazci, ako špecialisti. Toto sa deje vždy každý deň. Preposielajte pacientov bez diagnózy a jasne definovanej úlohy niekomu nižšiemu v reťazci (Zdravotnícky pracovník vyškolený v HBO) nezapadá do tejto štruktúry, a preto je oveľa ťažšie implementovať.

PÍŠTE KOMENTÁRE