De bedoeling

Yn de rin fan de iuwen hawwe ferskate partikuliere en partikuliere partijen besocht it gebiet dat wy no kenne as it moaie natoergebiet 'Het Naardermeer' te restaurearjen.’ monetearje it troch it útdroegjen.

17de iuw:
Yn de 17e iuw, de Gouden Ieu, Amsterdam wreide enoarm út en der wie in soad rykdom. Der wie in tanimmend ferlet fan lân yn it bredere gebiet fan 'e stêd. It droegjen fan marren wie populêr; dêrmei ûntstie lân dat geskikt wie foar lânbou en as ynvestearring. Ien Jan Adriaansz Leeghwater, hie al mei súkses in protte marren ôfwettere en besleat no it Naardermar oan te weagjen.

19de iuw:
Yn 1883 die Jan Willem Hendrik Rutgers van Rozenburg, wenjen oan de Herengracht yn Amsterdam in nij besykjen om de natuer te behearskjen.

De oanpak

17de iuw:
Yn 1623 begûn wurk, earst waard der in dyk omhinne set, doe waard in reservoir wetter groeven en úteinlik waarden seis wynmûnen lâns boud en gewoan pompe. It waard in drege klus troch de komplekse grûnwetterpatroanen. Nei sa'n seis jier wie de plas einliks in polder.

19de iuw:
Yn 1883 der waard in stoomgemaal boud. Rjochte kanalen waarden groeven mei in bagger om te soargjen dat de ôfwettering fan wetter soepel ferrint.

It resultaat

17de iuw
Yn 1629 de Spanjerts rûnen op nei Amsterdam. Om de regio te ferdigenjen waard de Nederlânske wetterlieding wer fol mei wetter. En sa ferdwûn de “Naarderpolder” en it waard krekt wer in Naardermeer. De resultaten wiene ta de folsleine tefredenheid fan 'e rike boargers, de Spanjerts kamen nea yn Amsterdam en waarden stadich mar wis út it noarden fan Nederlân ferdreaun ûnder lieding fan Frederik Hendrik.

19de iuw
As de mar mei help fan de stoompomp einliks droech is, gau docht bliken, dat de polder gjin goed lânbougrûn hat. Dit liket ekstreem fluch te fersurjen troch in gemysk oksidaasjeproses. De rispinge hat in minne kwaliteit dy't troch de ekonomyske krisis ek net folle opbringt. Fierder moatte de pompen ek kontinu kontrolearre wurde, want it sipeljen fan brak wetter út 'e heuvels is sa grut, dat allinnich konstant pompen dingen droech hâlde kin. Twa en in heale ton goud earmer stoppet Rozenburg 1886 de pompen en oer in pear wike is de Naardermar wer werom.

Yn 1904 de gemeente Amsterdam wol de Naardermar keapje om't se romte nedich hawwe foar in jiskefet. Dat “weardeleaze lake” sa't se it beskriuwe, liket se as in goede opsje?.
Yn dy tiid ûntstie ien fan de earste miljeukampanjegroepen yn dit lân, ûnder lieding fan Jac.P.Thijsse en Elie Heimans.. Se realisearren har hokker unyk natuergebiet de Naardermar wie en begûnen in balylobby.
De gemeenteried stimde úteinlik tsjin it jiskefetfoarstel mei 18 tsjin 20 stimme.

De twa hearen miljeu-aktivisten gongen doe troch en wisten genôch jild op te heljen om de mar te keapjen en sa wie it 22 april 1905 de Feriening foar Behâld Natuurmonumenten waard oprjochte yn Amsterdam en de earste grutte oankeap wie de Naardermar op 3 spetimber 1906 foar de som fan 155.000 gulden.

It Naardermargebiet is in taflecht foar in protte kwetsbere bistesoarten en minder foarkommende planten. Wylde bisten mei yngewikkelde, spitigernôch ûnbesprekbere easken oan harren omjouwing.

De lessen

De Naardermeer, sa ûngemaklik leit tusken in oantal grutte befolkingssintra,
is op dit stuit wer ûnderwerp fan polityk diskusje fanwege de plannen om de ferbiningswei ûnder te tunneljen (A6- A9) neist de Naardermar. Sels no rinne emoasjes heech ...

Yn elts gefal lit de belibjende skiednis fan it gebiet sjen dat de natuer alle besykjen om it gebiet te monetearjen oant no ta wûn hat..

Fierder:
http://www.leiden.pvda.nl/nieuwsbericht/2841
http://home.planet.nl/~krijn058/naardermeer.htm

Skriuwer: J. Thijsse

KOMMENTAREN LJOCHT