Wanneer leemtes in die wet- en regulering word gekombineer met desentralisasie, baie hindernisse ontstaan. Dit maak dit nogal moeilik om sorg vir spesifieke teikengroepe op te skaal. Vraag bly: hoe kry jy dit aan die beweeg?

Bedoeling

In Nederland ken ons die Wet op Openbare Gesondheid (Wpg). Openbare gesondheid word hierin gedefinieer as 'beskermende en bevorderende maatreëls vir openbare gesondheid', of spesifieke teikengroepe daarbinne, insluitend die voorkoms en vroeë opsporing van siektes is ook ingesluit.” Een van die areas wat deur die Wpg gedek word, is die implementering van jeuggesondheidsorg, van JGZ.

Die meeste kinders en jongmense in Nederland word gesond en ontwikkel goed. Dit is deels te danke aan die pogings van JGZ, 'n organisasie wat nou meer as het 100 jaar bestaan. Vanaf die Basic JGZ-pakket 'sien' die organisasie kinders en jongmense saam met hul ouers tot hulle agtien is. JGZ is egter nie aktief in MBO nie weens 'n 'historiese fout', gevolglik verloor 'n groot groep 16-jarige pre-beroepsgerigte sekondêre onderwysstudente hul beeld van JGZ na hul gradeplegtigheid. Dit is jammer, omdat afwesigheid, vroeë skoolverlating en geestelike probleme is relatief meer algemeen onder jong mense tussen 16 aan 23 jaar, die adolessente. Veral hoër beroepsonderwysstudente ly dikwels hieraan. As jeugdokter in Amsterdam wil ek sê: laat ons adolessente regoor die land, ongeag hul skooltipe, sorg bied tot hul 23ste. In Amsterdam doen ons dit vanaf 2009 reeds suksesvol by sekondêre beroepsonderwys, weens goeie ooreenkomste tussen die wethouer, MBO-instellings en die JGZ. Finansiering op munisipale vlak is ook gerealiseer.

Benadering

Die oortuiging dat 'n 18-jarige reeds 'n volwassene is, bly 'n ou en ingeburgerde denkpatroon. Ons weet nou dat jongmense tussen die 18 aan 23 jare ondergaan steeds 'n baie noodsaaklike ontwikkeling en kan dikwels nog nie as volwasse beskou word nie. Om hierdie denkpatroon te verbreek is nodig, want eers dan sal die regte en gepaste ondersteuning op die regte plek kom. Om die MBO-adolessent die hulp te bied wat sy nodig het, is die metode M@ZL (Mediese advies vir leerlinge wat siek aangemeld is) 'n doeltreffende en nuttige hulpmiddel. Die jeugdokter werk by M@ZL, die student en/of ouer, die sorgkoördineerder/mentor van die skool en verpligte onderwys saam in die geval van afwesigheid. Die betrokke partye werk en tree saam op grond van hul gemeenskaplike besorgdheid. Elkeen funksioneer vanuit sy eie rol en altyd saam met die jongmens. Vanuit die ideologie dat afwesigheid dikwels 'n sein is, kan psigososiale en (sosiale)mediese probleme word op 'n vroeë stadium geïdentifiseer en aangespreek.

Na 'n suksesvolle begin in Wes-Brabant, is die M@ZL-metode in Amsterdam in gebruik geneem – beide in sekondêre onderwys en in beroepsonderwys. Daar is nou elf jeugdokters wat in sekondêre beroepsonderwys in Amsterdam werk, wat die voorkomende en effektief bewese benadering M@ZL gebruik. Van die positiewe ervarings in onder meer Wes-Brabant en Amsterdam, is dit 'n logiese stap om hierdie metode nasionaal te implementeer. In daardie geval moet daar egter strukturele befondsing vir jeugdokters in sekondêre beroepsonderwys wees.

Uitslag

Dit blyk nogal problematies te wees as gevolg van wetgewing en befondsing om jeugdokters vir adolessente en M@ZL in sekondêre beroepsonderwys te implementeer.. Eerstens is finansiering moeilik om te bereik. Die JGZ-aanbod wat aan alle kinders in Nederland gebied word, is wettiglik in die Openbare Gesondheidsbesluit vasgestel: die JGZ Basiese Pakket. Die ouderdomsperk van hierdie pakket is per 1 Januarie 2015 om geheg te wees aan 18 jaar. Daar is dus baie adolessente by MBO wat die boot in hierdie verband mis, aangesien hulle die ouderdomsperk van oorskry 18 reeds geslaag het. Met 'n jeugwet (2015) tot 23 jaar is dit merkwaardig.

Daarbenewens het baie MBO-skole, anders as in Amsterdam, studente van verskillende munisipaliteite. 'n JGZ bedien soms verskillende munisipaliteite. Versorging word egter verskillend in elke munisipaliteit georganiseer en daar moet met die wethouers van hierdie verskillende munisipaliteite ooreengekom word (samewerking tussen JGZ organisasies, die GGD en skole, Benewens die individuele vlak, is sommige studies ook oor die makrovlak van leer uitgevoer). In hierdie komplekse situasie is dit moeilik om voldoende ondersteuning en finansiële hulpbronne vir 'n program soos M@ZL te vind. Realiseer 'n goeie samewerking tussen studente, mentor, pediater, Ongelukkig kom ouer en verpligte onderwysbeampte nie voldoende van die grond af nie. Daarbenewens het onderwysers en mentors in die praktyk dikwels nie die tyd of kapasiteit om probleme by studente te identifiseer nie. baie sien dit, ten spyte van die toepaslike onderwyswet, nie eers hul werk nie. Die fokus is op onderrig.

Verminder

1. Opskaling bly uiters moeilik in gesondheidsorg. In hierdie geval hoofsaaklik as gevolg van die gedesentraliseerde verskille in die gesondheidsorgstelsels en die gepaardgaande leemtes in wetgewing- en regulasies. Hierdie faktore maak dit moeilik om ondersteuning vir en befondsing vir jeugdokters vir adolessente in beroepskole te vind.
2. Die NJC (Nederlandse Sentrum JGZ) in INGRADO (vereniging departemente van verpligte onderwys van die munisipaliteite) is daartoe verbind en daar is ook 'n dialoog met die VWS, maar daar is nog te min nasionale implementering van die jeugdokter vir adolessente en die opskaling van M@ZL.
3. Ons sien 'n toename in psigososiale probleme onder adolessente. Ons het kennis en kundigheid oor voorkoming op hierdie gebied, maar dit bly moeilik om 'n strukturele beleid op plaaslike munisipale vlak te maak. Die desentralisasie (jeugwet) bied nie 'n oplossing nie en gevolglik bly die toewyding van jeugdokters in MBO agter die dringendheid en behoefte in die praktyk.
4. Die M@ZL-metodologie word hier en daar geïmplementeer, maar dit gebeur dikwels in 'n gewysigde vorm, insluitend uit 'n finansiële oogpunt. Gevolglik word betroubaarheid en doeltreffendheid nie meer gewaarborg nie.

Naam: Wico Mulder
Organisasie: JGZ/ GGD Amsterdam

LAAT OPMERKINGS