die mislukking

Wie wil 'n ewekansige beheerde proef begin oor die effek van komplekse leefstylintervensies, moet baie werk doen. Selfs al lyk die opstelling relatief eenvoudig. Die vraag is of so 'n klassieke navorsingsontwerp werklik geskik is vir die evaluering van leefstylintervensies. AMC-navorser Eva Laan maak hierdie gevolgtrekking nadat sy 'n studie onder werknemers gedoen het. 'n Studie wat nie die beoogde aantal deelnemers bereik het nie en dus nie die aanvanklike doelwitte bereik het nie. Dit behels die meting van die effek van 'n gesondheidsbevorderende intervensie op lewenstylgedrag, ses maande na deelname aan die intervensie. Die ingryping is deur die werkgewers betaal. Hulle het immers ’n belangstelling in werknemers wat bewus is van hul leefstyl en dit wil verbeter.

Die ongunstige ekonomiese toestande het die drempel verhoog vir maatskappye om die ingryping vir hul werknemers te gebruik, dink laan. Boonop het dit geblyk dat praktiese faktore vir die maatskappye belangriker was as 'n goeie navorsingsontwerp. En dit was nadelig vir die effek-evaluering. Maar werknemers het ook min belangstelling getoon. Hulle het nie daarby uitgekom nie, werkverwante probleme gehad het of tegniese struikelblokke teëgekom het, soos kan nie aanmeld nie.

Die lesse

Laan steek ook sy hand in eie boesem en sien dat so 'n groot studie 'n deeglike voorlopige ondersoek nodig het. Byvoorbeeld, 'n uitvoerbaarheidstudie in 'n klein navorsingspopulasie. Boonop sal 'n gefaseerde ontwikkeling en evaluering van 'n intervensie die kans op 'n suksesvolle studie van so 'n groot omvang verhoog..

LAAT OPMERKINGS