قصد

دانشمندان Geim و Novoselov دوست داشتند آزمایش های به اصطلاح عصر جمعه خود را سازماندهی کنند, آزمایش های شاد بدون سناریوی از پیش تعیین شده ای که شما به آن می پردازید, آنها در مصاحبه ای گفتند, “حداقل 10 درصد از زمان خود را برای صرف کردن”.

رویکرد

در چنین آزمونی قرعه کشی کردند, که در 2004, با یک تکه نوار چسب یک پوسته بسیار نازک از گرافیت از یک نقطه مداد.

نتیجه

نوعی سیم مرغی از اتم های کربن که از آن زمان تاکنون جهان فیزیک را در بر گرفته است. و گیم و نووسلوف را تحویل داد 2010 جایزه نوبل. سیم مرغ - گرافن - خواص استثنایی دارد. می تواند الکتریسیته را به خوبی مس هدایت کند. گرما را بهتر از همه مواد شناخته شده هدایت می کند. انعطاف پذیر و تقریبا شفاف است, اما آنقدر چگال است که حتی گاز هلیوم هم نمی تواند از آن عبور کند. بنابراین گرافن به عنوان یک نامزد برای الکترونیک نوآورانه دیده می شود: انتظار می رود ترانزیستورهای گرافن سریعتر از ترانزیستورهای سیلیکونی فعلی باشند. زیرا گرافن به خوبی هدایت می شود و عملا شفاف است, آیا برای استفاده در صفحات لمسی نیز مناسب است, پنل های نور و سلول های خورشیدی. وقتی گرافن با پلاستیک مخلوط می شود, آیا می تواند آن پلاستیک ها را در برابر حرارت مقاوم و قوی کند, و موادی تولید می کند که بسیار قوی هستند, سبک و انعطاف پذیر باشد, و آنهایی که احتمالاً در هواپیما هستند, از خودرو و هوافضا استفاده خواهد شد.

درس ها

فضا: بسیاری از مردم به دنبال گرافن بودند و من تقریباً با آن برخورد کردم. (…) تمام کاری که می توانم انجام دهم, تلاش می‌کند تا شانس کوچکی که دوباره روی چیزی زمین بخورد را افزایش دهد.» Geim "به طور تصادفی" گرافن را کشف کرد, کشف او نتیجه ی خوشبختی بود. او در کارش فضا را برای خلاقیت باز می کند, برای بازیگوشی و برای تصادف. برای دانستن اینکه آیا به موضوع مهمی برخورد کرده اید یا خیر, آیا به دانش اولیه کافی نیاز دارید؟. به عنوان یک پسر پانزده ساله، او می خواست پاسخ سوالات بزرگ را بیابد: کیهان چگونه کار می کند. Astrofysica. فیزیک ذرات. بعداً پایان نامه خود را در مورد فیزیک فلزات نوشت. بکارید. خسته کننده. اما بعد شروع به سرگرمی کرد. «من دانش اولیه را کسب کرده بودم, حالا می توانستم موضوعاتم را خودم انتخاب کنم, خیال پردازی, فکر, بازی کردن." این مراحل هدفمند برای جمع آوری دانش لازم، فضای مورد نظر گیم را فراهم کرد. او ثابت کرده بود که بر مهارت‌های حرفه‌اش تسلط دارد و می‌توانست شروع به آزمایش کند. Serendipity نمی تواند در خلاء وجود داشته باشد: برای بازی کردن ماده و فضا برای سرگردانی لازم است.

به علاوه:
Geim تحقیقات دیوانه وارتری انجام داد: به عنوان مثال، او اجازه داد تا یک ضربه زن در یک میدان مغناطیسی فوق العاده قوی شناور شود. برای این او وارد شد 2000 جایزه ایگ نوبل - همتای جایزه نوبل, برای تحقیقات دیوانه وار. همستر Geims یکی از نویسندگان نشریه مورد بحث است. فضا, که در دانشگاه رادبود هلند کار می کرد نشان می دهد که در هلند همیشه قدردانی یکسان از این نوع آزمایش ها وجود نداشت.. این یکی از دلایل رفتن او به منچستر بود و در آنجا استاد شد. "سیستم دانشگاهی هلند برای من کمی بیش از حد سلسله مراتبی است". همانطور که او در یک مجله حرفه ای گفت. «یک پروفسور رئیس است و همه افراد گروهش زیردستان او هستند. (…) من با آن احساس راحتی نمی کنم.»

منابع: NRCNext, پنج شنبه 13/1/2011, تولیدات لومکس, 24/11/2010
نویسنده: ویراستاران IVBM

نظرات را ترک کنید