Ният

Lymeziekte is de meest voorkomende door teken overdraagbare ziekte in grote delen van Noord-Amerika, Europa en Azië. Lymeziekte is een bacteriële infectie die wordt verspreid door de beet van besmette teken. De infectie kan doorgaans afdoende behandeld worden met antibiotica. Er zijn echter patiënten met chronische lyme-geassocieerde klachten zonder aantoonbare organische afwijkingen bij wie de behandeling volgens de Nederlandse richtlijn niet helpt. De intentie van het Lyme Expertise Centre Maastricht (LECM) is om ook die mensen te helpen.

Муносибат

Door literatuurstudie en in samenwerking met buitenlandse artsen heeft het LECM een adequate diagnose en een passend behandelplan voor deze patiënten ontwikkeld.

Натиҷа

Er melden zich meer patiënten dan de kliniek aan kan. Het resultaat voor de patiënten is goed. Bij vrijwel alle patiënten verbeterde de levenskwaliteit fors of is sprake van genezing. Zelfs bij patiënten die waren opgegeven door academische ziekenhuizen.

Het probleem zit echter in de vergoeding. De zorgverzekeraars accepteren alleen declaraties die gebaseerd zijn op bestaande Diagnose Behandel Combinaties (DBC) en de gemiddelde kosten daarvan. Voor de meest voorkomende ziektes is vastgelegd hoe de diagnose gesteld moet worden en welke behandeling de arts dient te geven. Om chronische Lyme patiënten te kunnen behandelen gebruikt het LECM een veel duurdere diagnosemethode en geeft zij behandelingen die veel meer tijd kosten. Er is geen DBC die de kosten daarvan afdoende dekt. Daardoor zouden patiënten moeten bijbetalen, maar dat mag wettelijk niet. Варианти дигар ин аст, ки ба бемор иҷозат диҳад, ки ҳисобро худаш пардохт кунад. Беморон қабул мекунанд, ки хароҷоти табобат бо тарҳ карда мешавад, вале онхо ба харочоти иловагй одат накардаанд. Дар натиҷа, мо наметавонем аз бемор ба қадри кофӣ пардохт кунем ва марказ наметавонад захираҳоро барои ташкили таҳқиқоти илмӣ ва ба даст овардани далелҳо барои табобат озод кунад.. Дар асл, марказ ҳатто барои идомаи мавҷудияти худ маблағи нокифоя мегирад.

Суғуртакунандагони саломатӣ талаб мекунанд, ки табобатро бо далелҳои дақиқи илмӣ асоснок кунанд. Онҳо мехоҳанд, ки далелҳо тавассути "таҳқиқоти дукарата" пешниҳод карда шаванд. Ин дар мавриди Лаймаи музмин имконнопазир аст, зеро ба истилоҳ "стандарти тиллоӣ" мавҷуд нест. Ягон озмоиши баҳснок барои муайян кардани табобати бемории Lyme вуҷуд надорад. Аз ин рӯ, дар ин маврид таҳқиқоти дукарата ва муқоисавӣ имконнопазир аст.

Дарсхо

Дар ин гуна ҳолатҳо, илоҷе нест, ки ҳама маълумот дар бораи таърихи тиббии ҳар як бемор дошта бошад, омилҳои муҳити зист, ташхис, барои асоснок кардани ташхис ва табобат бечуну чаро муолича ва натичахо кайд карда шавад. Аммо LECM дар айни замон барои дуруст анҷом додани он вақт ва пул намерасад. Барои ҷонибҳои берун аз саноати фармасевтӣ исбот кардани он, ки онҳо табобати корӣ пайдо кардаанд ва онро тасдиқ мекунанд, хеле душвор аст, аз сабаби харочот ва усули гузошташуда. Ин пешниҳоди чунин табобатро қариб ғайриимкон месозад, зеро беморон бояд барои ҳама чиз худашон пардохт кунанд.

Ин парванда саволҳоро дар бораи меъёрҳои қатъӣ ва барои ҳизбҳои ғайрианъанавӣ ба миён меорад, ки қариб дастнорас аст дар асоси далелҳо натиҷаҳои тадқиқот ва таъсири беморон ба табобати худ. Албатта, ин масъалаҳо барои тамоми соҳаи тандурустӣ дахл доранд.

ШАРҲҲО МОНЕД