Die Instituut vir Briljante Mislukkings beoog om 'n positiewe houding teenoor mislukkings te bevorder. Neem 'n risiko, n fout maak, en leer uit jou ervarings: hierdie houding word al hoe belangriker in ons samelewing. Deur Paul Iske en Bas Ruyssenaars
Baie van ons tree op 'n risiko-ongunstige wyse op omdat ons voel dat die negatiewe gevolge van mislukking belangriker is as die potensiële belonings van sukses. Die vrese om ons werk te verloor, van die risiko van bankrotskap, en om in die onbekende in te stap is groter as die herkenning, status en vervulling wat sou kom as ons inisiatief suksesvol sou wees. Ons onwilligheid om 'ons nek uit te steek' word versterk deur die negatiewe manier waarop mislukkings deur die wêreld rondom ons beskou word. En wanneer dinge goed gaan, hoekom sal ons daardie risiko neem? Maar, die belangrikheid om te eksperimenteer en risiko's te neem – wat dalk selfs groter is in hierdie onstuimige ekonomiese tye – moet nie onderskat word nie. Anders sal middelmatigheid oorheers! Gestel jy stel jouself die doelwit om 'n vinniger handelsroete na die Verre Ooste te vind. Jy organiseer borgskap vir jou vaart, en maak seker jy het die beste skepe en bemanning wat op daardie tydstip beskikbaar is, en vaar in 'n Westelike rigting vanaf die Portugese kus. Maar, in plaas daarvan om die Verre Ooste te bereik, ontdek jy 'n onbekende kontinent. Net soos Columbus, as jy verby die grense van wat bekend beweeg, maak jy dikwels onverwagte ontdekkings. Vooruitgang en vernuwing is onlosmaaklik verbind met eksperimentering en risikoneming – en met die moontlikheid van mislukking. Dom Pérignon moes deur duisende 'ontploffende bottels' werk voordat hy sjampanje suksesvol kon bottel. En Viagra sou nie ontdek gewees het as Pfizer nie vasberadenheid getoon het in hul lang soektog na 'n medisyne om 'n heel ander toestand te behandel nie, angina. Die wêreld waarin ons leef word gekenmerk deur 'n toenemende tempo van verandering en kompleksiteit: op baie terreine van die lewe is ons in die middel van massiewe verskuiwings, soos die ontstaan van nuwe ekonomiese en politieke magte, en klimaatsverandering. Op dieselfde tyd, hoofsaaklik as gevolg van die internet, ons wêreldwyd verbind wêreld word kleiner. Die ou ‘versperrings’ van afstand, tyd en geld verdwyn, met die gevolg dat almal kan deelneem aan die uitruil van idees en aan kompetisie. Wêreldwyd, kompetisie op die gebied van kennis, idees en dienste, wat van toenemende belang in ons ekonomieë is, besig is om te verskerp. In hierdie omgewing sal middelmatigheid nie voldoende wees nie. Michael Eisner, voormalige uitvoerende hoof van The Walt Disney Company was oortuig daarvan dat die straf van mislukking altyd tot middelmatigheid sal lei, argumenteer dat: “middelmatigheid is waarvoor bang mense altyd tevrede is”. Kortom, die belangrikheid van 'n meer positiewe houding teenoor risikoneming, eksperimentering, en waag om te misluk, groei. So 'n houding word selfs meer relevant wanneer ons besef en aanvaar dat die massiewe verskuiwings hierbo gepaard gaan met toenemende onsekerhede. Volgens strategiebestuur-ghoeroe Igor Ansoff beperk hierdie onsekerhede die moontlikhede vir beide individue en organisasies om vooruit te beplan. Soos onsekerheid groei, so ook die behoefte aan wat hy noem 'proaktiewe buigsaamheid': die vermoë om te dink en op te tree voordat ander dit doen, en die vermoë om die onverwagte ontwikkelings en veranderinge in ons omgewing te hanteer. Om ons weg te vind in hierdie onstuimige tye moet ons leer om te 'navigeer' eerder as om te beheer en te bestuur - en hierdie vaardighede word ontwikkel deur eksperimentering, deur foute te maak, en deur by hulle te leer. Die verskuiwings en ontwikkelings wat hierbo uiteengesit word, gaan gepaard met 'n toenemende aantal mense wat die sekuriteit van 'n dienskontrak met 'n organisasie verruil vir 'n loopbaan as entrepreneur, kies vir meer buigsaamheid, vryheid en risiko's. In 2007 die Nederlandse Kamer van Koophandel het 'n rekordgetal van 100.000 nuwe 'beginners'. En die Nederlandse Vakbonde voorspel dat die getalle van diegene wat selfstandig is sal groei van 550.000 hy het die depositogeld as sakgeld gebruik 2006 aan 1 miljoen in 2010. Alhoewel 'n toenemende aantal individue hierdie stap neem, hulle word dikwels gekonfronteer met onbegrip onder diegene rondom hulle as hul skuif nie dadelik beloon word nie. Die doel van die Instituut vir Briljante Mislukkings is om 'n positiewe houding teenoor mislukking te bevorder. In hierdie konteks verwys die term 'briljant' na 'n ernstige poging om iets te bereik, maar wat gelei het tot 'n ander uitkoms en die geleentheid om te leer – inspirerende pogings wat meer as minagting en die stigma van mislukking verdien. Die Instituut vir Briljante Mislukkings is 'n breinkind van dialoë, 'n inisiatief van ABN-AMRO. Dialogues se missie is om entrepreneuriese denke en gedrag te stimuleer nie net in die sakegemeenskap nie, maar in die breë samelewing, in almal wat kan bydra tot die verandering van ons houdings teenoor 'foute'. Beleidmakers, wetgewers, en topbestuur kan bydra deur regulasies te stroomlyn en deur te verseker dat die negatiewe implikasies van mislukking vervang word deur 'n positiewe aansporing om ''n mens se nek uit te steek'. Die media kan 'n rol speel om die positiewe newe-effekte en gevolge van 'mislukking' te rapporteer. En elkeen van ons kan bydra deur meer 'ruimte' te skep vir risikoneming en entrepreneurskap in ons onmiddellike omgewing, en meer ontvanklik wees vir 'foute'. Die Nederlandse onverdraagsaamheid teenoor 'briljante' mislukking word op die Instituut se webwerf geïllustreer deur diegene wat dit eerstehands ervaar het. Nadat Michiel Frackers se internetmaatskappy Bitmagic in Nederland misluk het, Amerikaanse maatskappye het hom 'n aantal aantreklike poste gebied. Frackers: "Byvoorbeeld, die pos van Besturende Direkteur Europa by Google. Maar ek het geen aanbiedinge van Nederlandse maatskappye gekry nie. In die State was die reaksie…Goed! Nou het jy 'n bietjie bloed op die neus… Almal sê jy leer meer uit jou mislukkings as uit jou suksesse. Maar, dit blyk dat in Nederland, ons bedoel dit nie regtig nie”. Baie 'briljante mislukkings' word gebore in die lyn van Columbus se ontdekking van Amerika. Die 'uitvinder' werk aan een probleem en vind deur geluk – of beter gesê serendipity – 'n oplossing vir 'n ander probleem. Vir die een wat aan die aanvanklike probleem gewerk het, en wat met onverwagte resultate gekonfronteer word, dit is dikwels – maar nie altyd nie – 'moeilik' om 'n direkte toepassing vir die resultate van hul werk te sien - m.a.w. om die waarde in hul 'mislukking' te sien. Maar 'n briljante mislukking hoef nie altyd tot 'n onverwagte sukses te lei nie. Die leerstellings kan in die mislukking self versteek wees. In 2007 'sosiaal-verantwoordelike' Nederlandse entrepreneur Marcel Zwart het 'n elektries-aangedrewe afleweringswa begin ontwikkel vir gebruik in middestede. Die bekendstelling van hierdie tipe voertuig sal die luggehalte in stedelike sentrums met 'n hoë verkeersdigtheid aansienlik verbeter. Daarby, hy het beplan om jong plaaslike werklose mense met tegniese kwalifikasies in die produksieproses te gebruik. Hy het die nodige aanvangskapitaal verseker, die tegnologie was 'markgereed', en marknavorsing in Nederland en in die buiteland het aangedui dat daar aansienlike verkoopspotensiaal was. Maar, ten spyte van dit alles, hy sukkel om die projek vorentoe te beweeg: beleggers sien steeds te veel risiko's, die regering beskou die tegnologie nie as 'bewes' nie en om vir subsidies te kwalifiseer moet hy die projek finansier met 50-70% uit ander bronne. Hierdie faktore, saam met die komplekse regulasies, het 'n bose kringloop geskep en die projek het min of meer tot stilstand gekom. Swart: “Ek het geleer hoe belangrik dit is om nooit te onderskat hoe moeilik dit vir mense is om vanuit ’n breër perspektief na ’n projek te kyk nie., om verby hul eie onmiddellike belange te kyk. Hierdie tipe projek benodig van dag een af 'n geïntegreerde benadering – en dit is 'n noodsaaklike punt vir onafhanklike entrepreneurs. Dit gesê, die bekendstelling van hierdie tipe voertuig is nader, en as ons die inisiatief kan laat herleef, ons het reeds 'n aansienlike aantal stappe in die regte rigting geneem…En die beperkte tyd van vier maande wat ons oor het (vertaalde artikel NRCNvolgende 07/10/08)
