Publisearre troch:
Koen Faber
De bedoeling wie:
PSO is in Feriening foar organisaasjes dy't wurkje yn
ûntwikkeling gearwurking. Om leden oan te moedigjen om better fan har te learen
eigen praktyk mei it fersterkjen fan harren partners yn ûntwikkelingslannen
PSO fûn dat de lidorganisaasjes elk in LWT hawwe moatte (learlingprogramma) moast
formulearje harren leardoelen en learfragen.
De oanpak wie
Yn alles soene de LWT's
ús fyftich leden moatte wurde sletten yn in pear moanne as in
oerienkomst foar eigen ferbettering, dêr't ek stipe fan PSO omfettet
waard fongen. Dêrnei soene learaktiviteiten útfierd wurde.
It resultaat wie:
In mislearring, want it sluten fan de LWT's waard in folle langer proses
en dreger proses. Ferskate gearkomsten wiene nedich om
ferdúdlikje wêr't organisaasjes mei wrakselen en har leardoelen
dúdlik te krijen. Gemiddeld wie allinnich na 10 moannen in LWT tekene, yn
som folle letter. Al dy tiid wie der gjin sichtber resultaat te litten
sjen.
It learmomint wie
Lykwols, in evaluaasje die bliken dat de diskusjes sels oer de lear fragen
by de lidorganisaasjes liede te hawwen ta nije ynsjoggen. De leden
wiene hiel posityf en fielde dat sels foardat se sluten harren
learlingprogramma hie in protte leard. Se hiene no dúdlik hokker
fakken koene harren praktyk ferbetterje en hoe't se woene
oanpakke. Se beskôgen harsels faaks learorganisaasjes (dus wêrom a
LWT?), mar no krige it echt in ramt. Koartsein, se tochten dat it in súkses wie!
Nei in earste striid binne de relaasjes tusken PSO en de leden
meast ferbettere en ús rol waard dúdliker.
