ความตั้งใจ

Rudi Carell ต้องการที่จะมีชื่อเสียงและพยายามที่จะทำเช่นนั้นโดยเข้าร่วมในการประกวดเพลงยูโรวิชัน.

วิธีการ

บน 17 ตุลาคม 1953 รูดอล์ฟวัยหนุ่มเข้ารับตำแหน่งแทนบิดาในช่วงเย็นของงานเลี้ยงข้าราชการในเมืองอาร์นเฮม, หลังจากนั้นเขาก็รับเข้าบริษัท. ด้วยเหตุนี้ Carrell จึงเข้าสู่ธุรกิจการแสดง. ใน 1955 เขาแสดงรายสัปดาห์สำหรับ AVRO ในรายการวิทยุ “สีสันของรถไฟเย็นวันอังคาร” และใน 1959 เขายังบุกผ่านโทรทัศน์ด้วย “รูดี้ คาร์เรล โชว์”. เขากลายเป็นที่รู้จักในระดับประเทศเมื่อเขาแสดงเพลง “โชคดีจัง” เข้าร่วมการประกวดเพลงยูโรวิชันของ 1960.

ผลลัพธ์

เพลงนี้ดังในเนเธอร์แลนด์, แต่เข้ารอบสุดท้ายในเทศกาลด้วยคะแนนเพียงสองแต้ม: มีเพียงลักเซมเบิร์กเท่านั้นที่ลงเอยข้างหลังเขา. เขาพูดติดตลกทันที: ฉันมาที่สอง… จากด้านล่าง!, และ Brigitte Bardot มีเพียงสองคะแนน!
อาชีพชาวเยอรมันของ Carrell เริ่มขึ้นใน 1965, เมื่อ Radio Bremen แสดงความสนใจในงานของเขา. หลังเลิกงานวิทยุ ไม่นานเขาก็เริ่มรายการโทรทัศน์ที่นั่น “ตลอดเวลา”, เวอร์ชันภาษาเยอรมันของหนึ่งในแปด. ในปี 1970 Rudi Carrell Show ได้เปิดตัวในประเทศเยอรมนี.
คาร์เรลยังสร้างภาพยนตร์สารคดีหลายเรื่องในเยอรมนีด้วย, แม้ว่าจะไม่ได้ประสบความสำเร็จเท่ากันหมดก็ตาม.
ในเดือนกุมภาพันธ์ 1987 มีการจลาจลรอบ ๆ Carrell. ในของเขา “รูดิส ทาเกสโชว์” เขานำเสนอวิดีโอที่แสดงกลุ่มผู้หญิงกำลังขว้างกางเกงชั้นในใส่อยาตอลเลาะห์โคไมนีของอิหร่าน. วิดีโอนี้กลายเป็นข่าวระดับโลก, และในกรุงเตหะรานการตอบสนองก็โกรธจัด.

บทเรียน

การแสดงที่ล้มเหลวระหว่างการประกวดเพลงยูโรวิชันเป็นส่วนหนึ่งสาเหตุของความสำเร็จในภายหลังของเขา. เขาจบลงตรงกลาง?, เขาคงไม่ได้สังเกต. ช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้อื่นๆ คือความสำเร็จที่แตกต่างกันในเยอรมนี: เขาได้รับชัยชนะอันยิ่งใหญ่ที่นั่น, ข้างความล้มเหลว. อย่างไรก็ตาม ยอดดุลเป็นบวก: “ฉันพิสูจน์แล้วว่าชาวเยอรมันมีอารมณ์ขัน”

ไกลออกไป:
ในที่สุด Rudi Carrell ก็เสียชีวิตจากผลที่ตามมาของมะเร็งปอดนั้น. เขากลายเป็น 71 ปี.
บรอน: วิกิพีเดีย

ผู้เขียน: มีนาคมถูกนำเสนอ

แสดงความคิดเห็น