η αποτυχία

Επινοήστε μια παρέμβαση και σταδιακά πρέπει να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι οι ασθενείς δεν εμφανίζονται. Αυτό συνέβη στην ερευνήτρια Annemerle Beerthuizen του τμήματος Ιατρικής Ψυχολογίας & Ψυχοθεραπεία στο Erasmus MC Rotterdam. Μελέτησε την επίδραση μιας παρέμβασης σε ασθενείς με ηπατίτιδα C. Σε επτά ομαδικές συνεδρίες μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν την ασθένειά τους και να βελτιώνουν την ποιότητα ζωής τους.
Μια πολυκεντρική μελέτη θα διερευνήσει την αποτελεσματικότητα και τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας σε 300 ασθενείς, για τα οποία προσεγγίστηκαν δεκαέξι νοσοκομεία. Τελικά το έκανε 37 ασθενείς σε έξι νοσοκομεία μαζί, εκ των οποίων μόνο τρεις ολοκλήρωσαν την εκπαίδευση. Αν και οι ασθενείς και οι εκπαιδευτές έμειναν ικανοποιημένοι με την εκπαίδευση και το κόστος ήταν χαμηλό, η μελέτη θα μπορούσε να ονομαστεί μόνο απογοητευτική.

Τα μαθήματα

Ο κύκλος εργασιών των εκπαιδευτών εντός των νοσοκομείων ήταν μεγάλος και η ηπατίτιδα C δεν ήταν το σημαντικότερο πρόβλημα για όλους τους συμμετέχοντες; μια βαρύτερη ή διαφορετική παρέμβαση μπορεί να ήταν καταλληλότερη. Θα πρέπει επίσης να δοθεί περισσότερη προσοχή στα σωματικά παράπονα ενός ασθενούς; η προσπάθεια που πρέπει να κάνει ένας κουρασμένος ασθενής για να πάει σε μια προπόνηση επτά φορές υποτιμήθηκε. Επιπλέον, η προώθηση της συμμόρφωσης στη θεραπεία θα πρέπει να είναι καθήκον του εκπαιδευτή. Η Beerthuizen αμφισβητεί επίσης τη σκοπιμότητα της επιστημονικής έρευνας που ξεκινά ταυτόχρονα σε διάφορα κέντρα. Αυτό σημαίνει (επί)ίση ποσότητα ενέργειας για την υλοποίηση της έρευνας σε διάφορους χώρους. Η έναρξη της έρευνας σε ένα κέντρο φαίνεται καλύτερη επιλογή. Τέλος, πρέπει να αποτραπεί ο ανταγωνισμός διαφόρων επιστημονικών μελετών για τους ίδιους ασθενείς.

ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΑ