Ætlun: Að þróa Corona app með hraðsuðukataraaðferð og markaðsráðgjöf
Heilbrigðis-, velferðar- og íþróttaráðuneytið ætlaði með hraðsuðukatli (annað hvort með gufu og sjóðandi vatni), að komast að fyrstu þróun apps í gegnum markaðsráðgjöf sem getur kortlagt útbreiðslu COVID-19 og varað fólk við þegar það hefur verið nálægt sýktum einstaklingi. Vegna hraðs vals á umsækjendum vildu þeir vinna með takmarkaðan fjölda (7) aðilar gera frekari þróun til að geta valið þá vænlegustu.
Niðurstaðan: Ekkert af forritunum reyndist henta
Annars vegar vegna þess að öppin sjálf sýndu galla, sérstaklega á sviði persónuverndar, hins vegar vegna þess að ekki var heldur ljóst hver árangursskilyrðin voru. Hvað ætti appið að gera og hvað ekki? Og hvaða kröfur m.t.t. öryggi og friðhelgi einkalífsins yrði að uppfylla?
Svo kom væntanleg gagnrýni: hvernig kom val umsækjenda til?? Af hverju ekki að leita meira til útlanda (þar sem jafnvel í Singapore notkun er takmörkuð)? Hvernig fellur maður undir mikilvægu efni eins og persónuvernd??
Greina: Það kemur alls ekki á óvart að ekkert starfandi app hafi komið
Vissulega á svo stuttum tíma er ekki að undra að þeir hafi ekki einu sinni komist að viðeigandi hönnun. Það hefði aldrei getað verið ætlunin. Það hefur hins vegar komið í ljós á mjög skömmum tíma hvar mestu áskoranirnar liggja og mikið af ábendingum hefur verið safnað varðandi þetta.. hvaða forsendur munu gegna hlutverki. Bæði hvað varðar virkni og öryggi/næði. Í flýti hafa samskipti verið minna varkár og rangar væntingar vaknað meðal flokka og borgara. Til dæmis verkefnisstjóri og CIO VWS (Ron Roosendaal) ráðist hér og þar og sakaður um að grafa undan friðhelgi einkalífs. Í persónulegu bloggi hefur hann sýnt með sannfærandi hætti að þessi ásökun er algjörlega óréttmæt, en við vitum hversu hratt myndatökur geta gengið.
Niðurstaða: Appathonið er Brilliant Failed
Með appathon voru þeir örugglega að skipuleggja eitthvað dýrmætt: Forrit sem hjálpar til við að berjast gegn COVID-19 og nýrri nálgun, byggt á hópuppsprettu. Auk þess hafa margir lagt hart að sér til að ná sem bestum árangri. Við getum ekki annað en hrósað þessu. Það (skaðleg)áhættan var mikil, en var vissulega í réttu hlutfalli við það markmið sem maður var að reyna að ná. Aðeins tilkynntur frestur (28 apríl) gæti hafa verið mjög bjartsýn. Þessi raunverulega nýstárlega nálgun mistókst meðal annars vegna þessarar tímapressu og takmarkaðs undirbúnings. Hins vegar getum við svo sannarlega talað um ljómandi mistök, þar sem það eru dýrmætar námsárangur.
Stofnun um ljómandi misheppni er ánægð með að bjóða upp á að kortleggja hæfniviðmið með því að nota aðferð Stofnunar fyrir ljómandi mistök.. Þessi námsárangur gæti vel þýtt stærsta hagnaðinn af þessu verkefni!
Við vonum innilega að allir vilji sjá þetta og haldi áfram að hugsa jákvætt til að nýta möguleika stafrænna tækja. Sérhver smá hluti hjálpar!
