Ko e taumuʻá

Men wilde door toevoegen van bepaalde chemicaliën de olie die in de Golf van Mexico terechtgekomen was als gevolg van het BP-ongeluk, verdelen in kleine druppeltjes, waardoor de afbraak sneller zou plaatsvinden.

Ko e founga

ʻI he 2010 zijn er met de beste bedoelingen chemicaliën in zee gegooid. De theorie voorspelde dat de chemicaliën, dispergeermiddelen die de massieve stroom olie moest verdelen in kleine druppeltjes, de biologische afbraak van de olie zouden versnellen.

Ko hono ola

Wat er gebeurde was iets volledig anders dan verwacht. Die kleine druppeltjes kunnen makkelijker worden afgebroken door de micro-organismen die toch al in de zee zitten. Maar ze kregen de kans niet.
In plaats daarvan bloeiden andere soorten micro-organismen op. Die konden niet zoveel met de olie, maar deden zich juist te goed aan de chemicaliën. Die nieuwe concurrenten bleken zo succesvol dat de olie-afbrekende organismen erdoor verdreven werden.

Het lessen

Het betreft hier een complex systeem, waar de bij-effecten soms de oorspronkelijk bedoelde effecten overschaduwen. Soms levert dat een positief totaal resultaat op, soms niet. Aan complexiteit zit vaak het toeval (serendipiteit) verbonden. Het blijft altijd belangrijk om interventies in een complex systeem in de praktijk te toetsen.
In haar onderzoek kijkt Samantha Joye van de Universiteit van Georgia naar de middelen die in de Golf gebruikt zijn. Er zijn ook andere middelen. Mogelijk werkt een van die stoffen beter. Dat is te hopen, want de chemicaliën helpen ook te voorkomen dat er een dikke plak olie op het strand aanspoelt. Daarom zullen ze bij toekomstige olierampen vaak toch weer gebruikt worden.

TUKU HA FAKAMATALA