Boitšoaro bo sa utloahaleng ba basebelisi ba ho qetela bo thata ho bolela esale pele. Ho etsa 'mapa litakatso tse hlahang boitšoarong bona, mokhoa oa boleng oa hlokahala. Ka linako tse ling, mokhoa oa ho iphelisa & phoso e hlokahalang.

Boikemisetso

Mekhatlo e teng ea tlhokomelo ea malapeng e lumelloa feela ho etsa liketso tse hlokahalang ho tsa bongaka ka lebaka la ho fokotseha 'me e na le bothata bo boholo ba ho fumana bafani ba tlhokomelo e lekaneng.. Ka nako e ts'oanang, ho lebeletsoe hore ho 2040 palo ea batho ba lilemo li 80+ ba lulang ba le bang e tla imena habeli. Joale ho tla ba le basebetsi ba babeli feela bakeng sa motho e mong le e mong ea pensheneng Netherlands. Balekane, bana le beng ka maqheku a fokolang ba tlameha ho nka karolo ea 'muso o ikhulang. Leha ho le joalo, sena se baka mathata a maholo ho bahlokomeli bana. E le mohlala: 40% ea bahlokomeli ba sa reroang ba hlokomelang motho ea nang le 'dementia' ba na le matšoao a khatello e matla ea maikutlo (bron: VUmc, mei 2017).

Ka leseli lena, re ne re batla ho fana ka karabo ea potso le mokhatlo oa Dinst: “Ke mang ea eang letsatsi le letsatsi, eseng bongaka, ondersteuning van kwetsbare ouderen op zich nemen als de mantelzorger dat niet (langer) kan of wil?”. Uit vele interviews kregen we de bevestiging dat mantelzorgers graag wat taken uit handen zouden geven aan “vaste gezichten aan huis”. Dinst wilde hét loket voor betrouwbare diensten aan huis zijn. De intentie was om met zeer goede service en een scherpe prijs, aan te tonen dat mensen bereid zijn te betalen voor ondersteuning aan huis. In tegenstelling tot andere organisaties in de ouderenzorg zou Dinst de mantelzorgers wel kunnen bereiken. Dit dankzij verfrissende eigentijdse marketing en communicatie.

Atamela

De twee oprichters van Dinst hebben eerst het probleem onderzocht door veel interviews met de doelgroepen (ouderen, mantelzorgers en potentiële dienstverleners) af te nemen. Khabareng ba ile ba haha ​​mofuta oa pele oa sethala sa inthanete. Sena se le sehlopheng sa mesebetsi e mengata ea batho ba ka bang batšelela ba nang le ts'usumetso le boiketlo ba sechaba. Dinst e ile ea qala e le 'maraka oa marang-rang o nang le litsebi tse kang batho ba lokisang moriri, beauticians le handymen lapeng le maqheku. Lijo tsa mantsiboea li ne li le ngata 150 bafani ba lits'ebeletso ba ileng ba hlahlobjoa ka bobona mme ba itsebisa inthaneteng. Sena se tlile le video ea selelekela, Litheko, ho fumaneha le maikutlo.

Sephetho

Ho sa tsotellehe sehlopha se matla le boitlamo bo boholo, ho ne ho sa khonehe ho hlokomela kholo e boletsoeng. Leha ho le joalo, sena se ne se hlokahala haholo ho aha bophelo ba khoebo. Re tsamaile ka litsela tse peli tsa marang-rang ho fihlela sehlopha se reriloeng. Ka ho toba ho moreki ka dinst.nl le ka ho fana ka tlhahiso ea rona liwebsaeteng tse ling. Daarnaast hebben we ons platform ook als ‘white label SaaS’ oplossing verkocht aan grote thuiszorgorganisaties: de bij de marktplaats behorende software en inrichting konden de thuisorganisaties op die manier onder eigen vlag voeren. Naast data gedreven online marketing was Dinst ook aanwezig in de wijk met diverse activiteiten. Het grootste aantal nieuwe klanten kwam daarbij vanuit relaties met huisartsen.

Ondanks het feit dat klanten hun dienstverleners gemiddeld met een 8,7 beoordeelden, lukte het ons niet om een band op te bouwen met de klanten. Achteraf kunnen we stellen dat klanten voor deze niet-frequente diensten (een klusjesman komt misschien twee keer per jaar langs, een kapster elke zes weken) alleen in contact willen komen met de juiste dienstverlener. Ze hebben daarbij wellicht geen behoefte aan verdere betrokkenheid van Dinst. We besloten bij gebrek aan omzet niet om het geld van investeerders op te maken, maar om over te stappen op een ander model met één type dienst. De Thuisservice was geboren: een vertrouwd gezicht aan huis voor alle dagelijkse taken.

Een prijs van €19,95 per uur leek ons voor 75% van de tachtigplussers in Nederland prima te betalen. Zeker omdat mensen met een pgb (persoons gebonden budget) ook bij Dinst terecht konden. Dinst had een duidelijke toegevoegde waarde door de aangeboden continuïteit en kwaliteit binnen de wekelijkse, soms dagelijkse, ondersteuning aan huis. In gesprekken met mantelzorgers bleek dat zij extra ondersteuning dan ook nodig en betaalbaar vonden. De ouderen (80+) van nu denken daar echter toch anders over, e bonts'itsoeng ho tsoa lipatlisisong tlasa 685 maloko a maqheku a mokgatlo wa tlhokomelo ya lehae ya setjhaba ho Gooi. Batho ba ka holimo ho mashome a robeli ba lumela hore ba na le tokelo ea ho fumana tšehetso ea 'muso, ho seng joalo ba tla itlhokomela khoebong ea bona. Empa lefa bakeng sa thuso ka tlung, ne...

Fokotsa

Dinst o ne a lebelletse 'maraka oa lits'ebeletso o ntseng o hola ka potlako o nang le Marang-rang e le mocha oa bohlokoa oa puisano. Ena e ne e le kotsi e nkiloeng. Seo se ile sa bonahala se fosahetse.

1. Dinst e ka be e ile ea lefa bafani ba eona ba litšebeletso hanyane, ka hona e lefisa bareki ba eona tefo ea hora ea €16. Leha ho le joalo, mokhatlo o ne o batla ho lefa batho moputso o lekaneng oa hora;
2. Re ka be re ile ra ntšetsa pele mesebetsi ea rōna sebakeng sa heno ka litšenyehelo tse tlaase haholo. Boemong boo, ho ne ho se na chelete (le motsetedi) bakeng sa popontshwa ya nnete, ka litšebeletso tse betere ka litheko tse tlase. Mme ke sona seo re neng re se batla hantle;
3. Dinst had kunnen fuseren met een andere grotere organisatie. Dat is in een late fase geprobeerd maar niet gelukt, mede vanwege het beperkt aantal klanten bij Dinst en de afwijkende manier van werken. Uiteindelijk hebben we de klanten wel netjes kunnen overdragen aan SaaraanHuis;
4. Dinst had over kunnen stappen naar een faciliterende B2B rol en bestaande organisaties kunnen ondersteunen met strakke processen en automatisatie. Dit is wat het bedrijf Honor in de VS gedaan heeft gedaan. Daar was onze techniek nog niet goed genoeg voor en inmiddels was het geld op.

Van te voren was er niet de beschikking over de bovenstaande kennis. Achteraf lijkt de ideale route van Dinst makkelijk uit te stippelen. Dit voelde van te voren echter absoluut niet zo. De weg van vooruitgang loopt vaak via ‘Trial & Error’, en dat is belangrijk om te erkennen.

Als we vooruit kijken is er echter hoop! De tachtigplusser is over tien jaar een ander type zorgconsument dan nu. Zij zijn mede dankzij het internet beter geïnformeerd en gewend aan wat meer luxe. Ze weten dat ze zelf moeten gaan betalen voor ondersteuning op hun oude dag. Dit, in combinatie met het steeds groter wordende sociale probleem rondom zelfstandig thuis wonen, vraagt om goede landelijke aanbieders. De vraag is nu wanneer de tijd rijp is om groots in te stappen. Daarnaast is het belangrijk om landelijk snel te kunnen groeien en tegelijk toegang te kunnen houden tot lokale netwerken met zorg- en welzijn professionals.

Lebitso: Olivier Coops
Mokhatlo: Dinst

TLOHANG MAKHOA