Η πορεία δράσης:

Η πρόθεση ήταν να κάνω ένα κουπί στο Γκραν Κάνυον. Προσφέρετε εθελοντικά να πάτε πρώτοι. Ξεκινώντας να κωπηλατεί περίπου τριάντα πόδια ανάντη από το μεγάλο κύμα.

Το αποτέλεσμα:

Η βάρκα γύρισε, όχι πλάγια, αλλά τέλος πάνω από τέλος. Ο Πίτερ Μπρέγκμαν προσπάθησε να κολυμπήσει στην επιφάνεια, αλλά δεν ήταν σίγουρος προς τα πάνω. Τελικά, σχετικά με 50 πόδια κατάντη, το ποτάμι έφτυσε τον Πέτρο. Όταν ο Πίτερ ξαναμπήκε στο καγιάκ του, σκέφτηκε ότι θα ήμουν ακόμη πιο νευρικός και διστακτικός, από πριν. Όμως ήταν ακριβώς το αντίθετο. Ήταν χαλαρός, άνετος, χαλαρή. Ο φόβος και η αβεβαιότητα είχαν φύγει. Ο Πίτερ ένιωσε ανανεωμένος. Ένιωσε την ανακούφιση της αποτυχίας.

Το μάθημα:

Μόλις ο Πήτερ απέτυχε, ήξερε ότι μπορούσε να διαχειριστεί τις άλλες αποτυχίες που θα μπορούσε να του ρίξει το ποτάμι. Δεν ήξερε απλώς, ένιωθε ότι μπορούσε. Αντί να οραματιστείτε την επιτυχία, ο Peter Bregman προτείνει να οραματιστείτε την αποτυχία. Οι πιθανότητες είναι, η εκδήλωση δεν θα πάει τόσο άσχημα όσο φανταζόσασταν. Εάν η αποτυχία που μόλις οραματιστήκατε είναι όσο χειρότερη μπορεί να γίνει, τότε γιατί να μην προσπαθήσουμε?

Περαιτέρω:
Διαβάστε την ανάρτηση του Peter Bregman στο http://blogs.hbr.org/bregman/2011/03/visualize-failure.html

Δημοσιεύθηκε από:
redactie IVBM με βάση μια ανάρτηση HBR από τον Peter Bregman

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ