Soms worden dingen pas duidelijk wanneer je er van diverse kanten naar kijkt en wanneer je waarnemingen vanuit diverse perspectieven combineert. Dit principe wordt mooi verwoord in de parabel van de olifant en de zes geblinddoekte mensen. Aan deze waarnemers wordt gevraagd de olifant te betasten en te beschrijven wat ze menen te voelen. De een zegt een ‘slang’ (de slurf), de ander een ‘muur’ (zijkant), een volgende een ‘boom’(poot), weer een ander een ‘speer’ (slagtand), de vijfde een ‘touw’ (de staart) en de laatste een ‘waaier’ (oor). Geen van de deelnemers beschrijft een deel van een olifant, maar wanneer ze hun waarnemingen delen en combineren, komt de olifant ‘tevoorschijn’.