Муваффақияти аввала метавонад ба мо таассуроти бардурӯғ диҳад, ки мо роҳи дурустро интихоб кардаем. Аммо, муваффақияти устувор маънои онро дорад, ки муносибат низ дарозмуддат аст, бояд дар миқёси калонтар ва/ё дар шароитҳои гуногун кор кунанд. Мо мебинем, ки қадам аз "Исботи консепсия" то "Исботи тиҷорат" барои бисёре аз ширкатҳо бузург ва ҳатто хеле калон аст.. Зарбулмасали маъруф: "Шумо набояд пӯстро пеш аз тирандозии хирс фурӯшед." барои ин вазъият истиораи хуб медиҳад..