Lub ntsiab lus

Bijna een derde van de ouderen voelt zich eenzaam (CBS, 2012). Een van de oorzaken daarvoor zijn de veranderingen in de zorg. Bijvoorbeeld efficiëntie maatregelen en substitutie van zorg maken dat er minder en kortere contactmomenten zijn tussen zorgverleners en ouderen. Voor sociaal contact worden ouderen dus steeds afhankelijker van familie en de directe omgeving. Een kring die nu juist vaak steeds kleiner wordt naarmate mensen ouder worden. Goede communicatiemiddelen en beter contact tussen generaties kan dan helpen om vereenzaming tegen te gaan.

De Compaan is een communicatiehulpmiddel dat is afgestemd op de behoefte en mogelijkheden van ouderen. Het idee voor De Compaan is ontstaan toen ik een tablet voor mijn oudtante kocht om digitaal met haar te kunnen communiceren. Ondanks een uitgebreide instructie kreeg ik het niet voor elkaar om haar via de tablet te bereiken. De oorzaak werd duidelijk toen ik later bij haar op bezoek ging en de tablet tussen een grote stapel kranten zag liggen. Dit is voor mij de aanleiding geweest om op zoek te gaan naar een andere manier, een hulpmiddel dat wel zou werken. Ik ben toen in gesprek gegaan met ouderen, hun familie, zorgverleners en bedrijven die zich met vergelijkbare innovaties bezig hielden. De Compaan was het resultaat. Via De Compaan kunnen ouderen o.a. foto’s delen, berichten sturen en beeldbellen met familie en vrienden.

Txoj kev ua si

Om ‘De Compaan’ aan de man te krijgen hebben we ons in eerste instantie vooral gericht op de eindgebruiker. We zijn bij ouderen langs gegaan met een uitleg over het gebruik. Doordat ze met hun eigen ogen zagen hoe eenvoudig en gebruiksvriendelijk ‘De Compaan’ was, kregen we ook de mensen enthousiast die aanvankelijk terughoudend waren en angstig voor technologie. Daarnaast hebben we ons op zorgverleners gericht. Wij zagen hen als geschikte partners voor het implementeren van ‘De Compaan’ in de zorg, omdat zij als geen ander weten wat er speelt en direct contact hebben met potentiële gebruikers.

Qhov tshwm

Mede door alle positieve en enthousiaste reacties had ik het idee dat ik een gouden troef in handen had. Toch kwam de verkoop aanvankelijk maar mondjesmaat op gang. Ik ontdekte dat de kinderen een belangrijke rol spelen bij de aankoop van ‘De Compaan’. Wanneer ik alleen met een oudere sprak mondde dit minder vaak uit in een koop dan wanneer er een zoon of dochter bij was. Ook kwam ik er achter dat thuiszorgverleners ook niet altijd de gedroomde partners waren. De gemiddelde thuiszorgverlener is ouder en heeft meer moeite met technologie dan hun jongere collega. Ze leveren zelf ‘warme’ zorg en ‘koude’ technologie staat daar lijnrecht tegenover. Daarnaast bespeurden we onder de thuiszorgverleners ook angst, de angst dat technologie hun werk zal gaan overnemen. Als je mensen hiermee confronteert, merk je dat ze dit zelf niet altijd herkennen.

Cov tshooj lus

De belangrijkste les was dat iets wat ogenschijnlijk goed en logisch lijkt in praktijk anders kan uitpakken. De gebruiker van je product is niet per definitie ook de aangewezen persoon om je marketing op te focussen. Onze focus op de potentiële gebruiker en zorgverleners was niet effectief. We zijn ons toen gaan richten op de kinderen van de gebruikers, wat positief is geweest voor de verkoop. Ook in service richten we ons nu op deze groep. De senioren gebruikers gaan niet met de klantenservice bellen, maar bellen met zoon/dochter als er bijvoorbeeld iets kapot gaat.

Npe: Joost Hermanns
Founder ‘De Compaan’