De bedoeling: Ontwikkelen van een Corona-app via een pressure cooker aanpak en marktconsultatie

Het Ministerie van VWS beoogde via een pressure cooker aanpak (ofwel met stoom en kokend water), via een marktconsultatie tot een eerste ontwikkeling van een app te komen waarmee de verspreiding van COVID-19 in kaart gebracht kan worden gebracht en mensen gewaarschuwd worden wanneer ze nabij een besmet persoon zijn geweest. Door een snelle selectie van kandidaten wilde men met een beperkt aantal (7) partijen een verdere ontwikkelslag maken om dan de meest veelbelovende eruit te kunnen kiezen.

Het resultaat: Geen van de apps bleek uiteindelijk geschikt

Enerzijds omdat de apps zelf tekortkomingen lieten zien, met name op het gebied van privacy, anderzijds omdat het ook niet duidelijk was wat de succescriteria waren. Wat moest de app nou eigenlijk doen en wat niet? En aan welke eisen m.b.t. veiligheid en privacy moest worden voldaan?

Vervolgens kwam de te verwachten kritiek: hoe was de selectie van de kandidaten tot stand gekomen? Waarom niet meer naar het buitenland gekeken (waar zelfs in Singapore het gebruik beperkt is)? Hoe kom men een belangrijk onderwerp als privacy zo te kort doen?

Analyse: Het is allerminst verbazingwekkend dat er geen werkende app is gekomen

Zeker in zo’n korte tijd is het niet verrassend dat ze zelfs niet tot een passend ontwerp zijn gekomen. Dat kan ook nooit de bedoeling zijn geweest. Wel is een zeer korte tijd duidelijk geworden waar de grootste uitdagingen liggen en is er veel input vergaard m.b.t. welke criteria een rol gaan spelen. Zowel qua functionaliteit als veiligheid/privacy. In de haast is de communicatie wat minder zorgvuldig geweest en zijn bij partijen en de burgers verkeerde verwachtingen gewekt. Zo is de projectleider en CIO van het VWS (Ron Roozendaal) hier en daar aangevallen en beschuldigd van het ondermijnen van het recht op privacy. In een persoonlijke blog heeft hij overtuigend aangetoond dat deze beschuldiging volstrekt onterecht is, maar we weten hoe snel het met beeldvorming kan gaan.

Conclusie: De appathon is Briljant Mislukt

Met de appathon was men absoluut iets waardevols van plan: Een app die de bestrijding van COVID-19 helpt bestrijden én een nieuwe aanpak, gebaseerd op crowd-sourcing. Daarnaast is er door veel mensen keihard gewerkt om een zo goed mogelijk resultaat te bereiken. Hierover kunnen we niet anders dan lovend zijn. Het (afbreuk-)risico was groot, maar stond zeker in verhouding tot het doel wat men probeerde te bereiken. Alleen de gecommuniceerde deadline (28 april) was wellicht wel erg optimistisch. Onder andere door deze tijdsdruk en beperkte voorbereiding mislukte deze oprecht vernieuwende aanpak. Echter kunnen we wel degelijk spreken van een Briljante Mislukking, aangezien er waardevolle leeropbrengsten zijn. 

Het Instituut voor Briljante Mislukkingen biedt graag aan om de leeropbrengsten in kaart te brengen door de methode van het Instituut voor Briljante Mislukkingen in te zetten. Deze leeropbrengsten kunnen wel eens de grootste winst betekenen van dit project!

Wij hopen oprecht dat iedereen dit wil zien en positief blijft meedenken om de mogelijkheden van digitale tools in te zetten. Alle beetjes helpen!