Blunderen is zo gek nog niet: wie fouten maakt, maakt sneller carrière en ook de werkgever profiteert ervan.
In de wachtkamer van Het Oogziekenhuis Rotterdam staan twee beeldschermen. Op beide is een oog te zien. Handen in handschoenen snijden erin. De wachtenden in de wachtkamer kijken gebiologeerd: het zijn de ogen van hun familieleden die geopereerd worden, in de OK een paar meter verderop. Live te volgen voor wie het aandurft.
Artsen die fouten bij staaroperaties verdoezelen: het is in Het Oogziekenhuis Rotterdam niet langer mogelijk. ‘Als een operatie niet slaagt, hebben familieleden dat al gezien voordat de arts het komt vertellen’, zegt Oogziekenhuisdirecteur Frans Hiddema. ‘Toch hebben we ondanks die openheid nog nooit een claim gekregen.’
De live-operaties zijn een van de manieren waarop het Oogziekenhuis het aantal medische missers probeert terug te dringen. Vreemd genoeg niet door streng op te treden tegen artsen die fouten maken, maar juist door over fouten niet langer geheimzinnig te doen. ‘We stimuleren het juist dat artsen en verpleegkundigen al hun fouten en foutjes melden’, vertelt Hiddema. ‘Sinds we dat doen is het aantal foutenmeldingen enorm gestegen. Wekelijks zitten artsen en verpleegkundigen om de tafel om alle fouten door te nemen en ervan te leren. Een cultuuromslag.’
Het Oogziekenhuis Rotterdam is een pionier op het gebied van error management, zeker in de medische wereld. Fouten maken mag in het Rotterdamse ziekenhuis, zolang je erover praat en er met zijn allen lering uit trekt. En het lijkt te werken. Begin jaren negentig, toen Hiddema en zijn kompaan Kees Sol directeur werden, stond Het Oogziekenhuis Rotterdam matig aangeschreven. Nu prijkt het bovenaan in landelijke patiënttevredenheidslijstjes. Hiddema: ‘En het aantal links-rechtsverwisselingen bij operaties is van vijf, zes per jaar gedaald tot nul of een, overigens altijd zonder fatale gevolgen.’
Zie gehele artikel: http://www.intermediair.nl/artikel/doorgroeien/126927/fouten-maken-is-goed.html
