De intentie

Rudi Carell wilde graag beroemd worden en probeerde dat onder meer door mee te doen aan het Eurovisie Songfestival.

De aanpak

Op 17 oktober 1953 verving de jonge Rudolf zijn vader tijdens een feestavond voor ambtenaren in Arnhem, waarna hij werd opgenomen in diens gezelschap. Daarmee deed Carrell zijn intrede in de showbusiness. In 1955 trad hij voor de AVRO wekelijks op in het radioprogramma “De bonte dinsdagavondtrein” en in 1959 brak hij ook op de televisie door met de “Rudi Carrell Show”. Hij werd nationaal bekend toen hij met het liedje “Wat een geluk” meedeed aan het Eurovisie Songfestival van 1960.

Het resultaat

Het liedje was in Nederland wél populair, maar werd op het festival voorlaatste met slechts twee punten: alleen dat van Luxemburg eindigde nog achter hem. Hij had er prompt grappen over: Ik werd tweede… van onder af!, en Brigitte Bardot heeft ook maar twee punten!
De Duitse carrière van Carrell begon in 1965, toen Radio Bremen interesse toonde voor zijn werk. Na het radiowerk begon hij daar al snel met de televisieshow “Am laufenden Band”, de Duitse versie van Eén van de acht. In de jaren zeventig werd de Rudi Carrell Show in Duitsland uitgebracht.
Carrell maakte in Duitsland ook een aantal speelfilms, zij het niet allemaal met evenveel succes.
In februari 1987 ontstond er een rel rond Carrell. In zijn “Rudis Tagesshow” presenteerde hij een filmpje waarin een menigte vrouwen te zien was die damesslipjes gooiden naar de Iraanse ayatollah Khomeiny. Dit filmpje werd wereldnieuws, en in Teheran werd met woedende betogingen gereageerd.

De lessen

Het mislukte optreden tijdens het Eurovisie Songfestival is mede-oorzaak van zijn latere succes. Was hij in de middenmoot geeindigd, dan had hij waarschijnlijk minder opgevallen. Andere leermomenten zijn de wisselende successen in Duitsland: Hij heeft daar grote triomfen behaald, naast mislukkingen. De balans is echter positief: “Ik heb bewezen dat de Duitsers humor hebben.”

Verder:
Rudi Carrell overleed uiteindelijk aan de gevolgen van die longkanker. Hij werd 71 jaar oud.
Bron: wikipedia

Auteur: Paul Iske