De intentie

Door de eeuwen heen hebben verschillende private en particuliere partijen gepoogd om het gebied dat wij nu kennen als het prachtige natuurgebied ‘Het Naardermeer’ ten gelde te maken door het droog te leggen.

17de eeuw:
In de 17de eeuw, de gouden eeuw, breidde Amsterdam zich enorm uit en er was veel rijkdom. Er was steeds meer behoefte aan grond in de wijdere omgeving van de stad. Het droogmaken van meren was populair; hierdoor ontstond grond die geschikt was voor landbouw en als belegging. Ene Jan Adriaansz Leeghwater, had al heel wat meren succesvol drooggelegd en besloot zich nu aan het Naardermeer te wagen.

19de eeuw:
In 1883 deed Jan Willem Hendrik Rutgers van Rozenburg, wonende op de Herengracht in Amsterdam een nieuwe poging om de natuur te bedwingen.

De aanpak

17de eeuw:
In 1623 werd begonnen met het werk, eerst werd er een dijk omheen gelegd, toen een boezemwater gegraven en tenslotte werden er een zestal windmolens langs de kant gebouwd en pompen maar. Het bleek een taaie klus door de complexe grondwaterpatronen. Na een jaar of zes was de plas eindelijk een polder.

19de eeuw:
In 1883 werd een stoomgemaal gebouwd. Met een baggermachine werden rechte vaarten gegraven om de afvoer van water goed te doen verlopen.

Het resultaat

17de eeuw
In 1629 rukten de Spanjaarden op richting Amsterdam. Ter verdediging van de regio werd de Hollandse waterlinie weer vol gezet met water. En zo verdween de “Naarderpolder” en werd het weer gewoon een Naardermeer. De resultaten waren tot volle tevredenheid van de rijke burgers, de Spanjaarden hebben Amsterdam nooit bereikt en ze werden onder leiding van Frederik Hendrik daarna langzaam maar zeker Noord Nederland uitgedreven.

19de eeuw
Als het meer met behulp van het stoomgemaal eindelijk is drooggevallen, blijkt al spoedig, dat de polder geen goede landbouwgrond heeft. Deze blijkt enorm snel te verzuren door een chemisch oxidatie proces. De oogst heeft een slechte kwaliteit die vanwege de economische crisis ook nog eens zeer weinig oplevert. Verder moeten ook nog de pompen voortdurend bij blijven staan, want de kwel van brakwater uit de heuvels is zo groot, dat alleen voortdurend pompen de zaak droog kan houden. Twee en een halve ton goud armer stopt Rozenburg in 1886 de pompen en in enige weken is het Naardermeer weer terug van weggeweest.

In 1904 wil de gemeente Amsterdam het Naardermeer kopen omdat men ruimte nodig voor een vuilnisbelt. Dat “waardeloze meer” zoals ze het omschrijven, lijkt ze een goede optie.
In die tijd ontstaat ook een van de eerste milieuactiegroepen van dit land aangevoerd door Jac.P.Thijsse en Elie Heimans. Zij beseften welk één uniek natuurgebied het Naardermeer was en startten een tegenlobby.
De gemeenteraad stemde uiteindelijk tegen het Vuilnisbelt voorstel met 18 tegen 20 stemmen.

De beide heren milieuactivisten gingen toen verder en wisten voldoende geld bijeen te krijgen om het meer te kopen en zo werd op 22 april 1905 de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten opgericht in Amsterdam en de eerste grote aankoop was het Naardermeer op 3 september 1906 voor de somma van 155.000 gulden.

Het Naardermeergebied is een toevluchtsoord voor veel kwetsbare diersoorten en minder algemene planten. Wilde dieren met ingewikkelde, helaas ononderhandelbare eisen aan hun omgeving.

De lessen

Het Naardermeer, zo onhandig gelegen tussen een aantal grote bevolkingskernen,
is momenteel weer onderwerp van politieke discussie vanwege de plannen voor ondertunneling van de verbindingsweg (A6- A9) naast het Naardermeer. Ook nu lopen de gemoederen hoog op…

De bewogen historie van het gebied laat in ieder geval zien dat de natuur tot nu toe heeft gewonnen van elke poging om het gebied ten gelde te maken.

Verder:
http://www.leiden.pvda.nl/nieuwsbericht/2841
http://home.planet.nl/~krijn058/naardermeer.htm

Auteur: J. Thijsse

ANDERE BRILJANTE MISLUKKINGEN

Wellnessdouche – na regendouche komt zonneschijn?

Intentie Het ontwerpen van een zelfstandige volautomatische en relaxte douchestoel voor mensen met een fysieke en/of verstandelijke beperking, zodat ze alleen en vooral zelfstandig kunnen douchen in plaats van ‘verplicht’ samen met de zorgprofessional. [...]

Waarom mislukken een optie is…

Neem contact op voor een workshop of lezing

Of bel Paul Iske +31 6 54 62 61 60 / Bas Ruyssenaars +31 6 14 21 33 47